Znalazłeś zombie leżącego w budynku, został pozbawiony nóg.

Szkoda tracić amunicji, przeszedł obok niego i szukał czegoś jeszcze, ale ciszej, ostrożniej i wolniej.

Znalazłeś kolejne dwa, te jadły niemowlaka.

Z obrzydzeniem je ominął i szukał czegoś jeszcze.

Pozostałe domostwa były zrujnowane lub wypalone do gołej ziemi.

Sprawdził czy pies dalej za nim idzie.

Trzymał się w sensownej odległości od ciebie, uszy położył po sobie.

Sprawdził czy ma coś dla niego.

-Michaił Rosiewicz.
Kiwnął głową w powitalnym geście.

Mudzyn
Pies ugryzł cię w dłoń.

Michalros
- Czy wiesz, kim jesteśmy? Czy wiesz, czym się zajmujemy? Czy wiesz, gdzie jesteś? - Wszystko to było wypowiedziane grobowym głosem.

Otworzył usta, lecz dopiero po chwili zastanowienia wyleciały z nich słowa, a raczej słowo.
-Nie.

- Różnie nas nazywano. Templariusze, Iluminaci, Masoni, Nowy Porządek Świata... Nazwa jest już nieważna, zaginęła w pomrokach dziejów. Teraz jesteśmy po prostu Bractwem. A naszym zadaniem jest obalenie tyrani, władzy szalonej i okrutnej. Jesteś nam potrzebny.

-W jaki sposób jeden człowiek może pomóc?
Zaplótł ręce na klatce.

- Nikt cię nie zna, nie jesteś stąd, nikt nie przypuszcza, że możesz mieć coś wspólnego z nami. Dołącz do nas.

-Co będę z tego miał?

- Przyczynisz się do czegoś wielkiego.

Uśmiechnął się.
-Dużo ludzi się zgodziło? Bo jeszcze niedawno bym odmówił.

Uderzył psa, ale nie zabił. Poszedł dalej i czegoś poszukał.

Michalros
- Jesteśmy tu od wieków.

Mudzyn
Warknął na ciebie i rzucił ci się na plecy.

-Streść mi co mam zrobić, muszę się upewnić, że dam sobie radę.

Zrzucił go i wycelował do niego.

Michalros
- Decydujesz się, lub nie. Wszystkiego dowiesz się potem.

Mudzyn
Odsłonił wściekle zęby.

Wyjścia nie ma. Skręcił mu kark.

Zabiłeś psa.

Zostawił jego zwłoki i poszedł jeszcze dalej.

Wyszedłeś z miasta.

Poszukał jakichś suchych patyków.

Kilka leżało wokół drzew.

Pozbierał je i trochę liści, a potem ruszył z powrotem do miasta.

Wróciłeś na przedmieścia.

Wszedł do jakiegoś budynku i spróbował wzniecić ogień.

Płomień szybko złapał suche drewno.

Bez chwili namysłu odezwał się.
-Zgoda.

- Podaj nam swoją dłoń.

Siedział przy ogniu.

Za oknem usłyszałeś stłumiony skrzek.

Przygotował karabin i przywarł do ściany.

Skrzek się nie powtórzył.

Czerpał z ognia ile mógł.

Do chaty wszedł zombie.

Wstał i czekał na jego reakcje.

Zaczął się do ciebie powoli zbliżać.

Czeeekał.

Potwór rzucił się na ciebie.

Zrobił unik, złapał go za kark i rzucił głową w ścianę.

Kiedy trzymałeś do za kark, zrzucił z siebie twoją rękę i sam pchnął cię na ścianę.

Wziął swój bagnet i wbił mu go w czaszkę.

Bagnet przeszedł na wylot i się zakleszczył, a zombie podniósł cię i wyrzucił przez okno.

//CO TO ZA JAKIEŚ ZOMBIE NA STERYDACH?//
Wstał i wystrzelił do niego 4 razy.

Tak więc zrobił.