Bar nie zmienił się od Twojego wyjścia. Brak było łysoli w skórzanych płaszczach, jedynie schlani robotnicy, lokalni pijacy i im podobni.

Usiadł przy najbardziej oddalonym stoliku i czekał na swoich towarzyszy.

Minęły trzy kwadranse nim się pojawili, a gdy to zrobili od razu podeszli do Twojego stolika.

- Prawdziwi z was komandosi, nie ma co.
Oparł się ciężko o stół.
- Idziemy do mnie i bierzemy giwery, trzeba zrobić mały burdel na mieście.

- Chętnie. - rzucił medyk i skierowali się do wyjścia. Zatrzymali się jednak w progu, czekając na Ciebie.

Wyszedł za nimi i ruszył prosto do swojego domu.

A oni prosto za Tobą, i tym sposobem trafiliście do niego dość szybko.

Wziął trzy karabiny DC-15 i podał je żołnierzom, to samo z amunicjom.
- Rozdzielcie między sobą po równo.
Potem ruszył do styku miasta z gorszymi dzielnicami.

Oni również ruszyli, lecz później, w końcu musieli się zaopatrzyć. A gdy już poszli, wzbudzali spore zainteresowanie, na szczęście tylko przechodniów, bo patroli Szaraków nie widać.

- No i tutaj trzeba rozłożyć się obozem.

- W jakim sensie? - zapytał medyk.

- Poczekać, aż napatoczy się jakiś patrol.

Długo nie czekaliście, bo szybko zjawi się patrol trzech Szaraków.

- Wy kryjecie ogniem, ja i snajper zdejmujemy.
Założył okulary przeciwsłoneczne i naciągnął szalokominiarkę.

Przygotowali się, lecz każdy w duchu mógł zadać sobie pytanie: Czy taka akcja na dość zatłoczonych ulicach, jest aby na pewno dobrym pomysłem?

Wyciągnął nową zabawkę i odda pojedynczy strzał w korpus Szaraka.

Przeszedł jeszcze kilka kroków, później zachwiał się, padł na kolana, a na koniec na bruk. Jeden z Szaraków przylgnął do niego, by sprawdzić co mu się stało. Najwidoczniej nie zauważył otworu po wystrzale, i nie dziwota, bo był zadziwiająco mały. Natomiast drugi Szarak zaczął lustrować okolicę, a Ty nie miałeś pewności, gdzie na pewno patrzy, w końcu miał hełm.

Wystrzelił drugi raz, w tego rozglądającego się.

I on również padł na chodnik, z dziurą w głowie.

Podniósł zaciśniętą pięść i wystrzelił do ostatniego.

Ten skończył tak jak pozostali, a zatłoczona dotąd ulica, szybko się wyludniła, gdyż mieszkańcy dobrze wiedzieli, że bezimiennym nie spodoba się zabijanie ich sługusów w biały dzień.

- Niezła rzecz.
Schował broń i skinął na swoich towarzyszy. Zbliżył się do trupów i podniósł ich broń.

Nic niezwykłego, standardowe DC-15.

- Przetrząśnijcie resztę trupów.
Zarzucił sobie bronie na ramię.

Twoi ludzie znaleźli tylko jeden granat plazmowy i komunikator przy trupie sierżanta dowodzącego patrolem.

- Teraz zmywamy się.
Wszedł głębiej w gorszą dzielnicę.

//Ale zabrałeś komunikator i granat, czy nie?//

//Przecież oni zabrali.

//"Znaleźli," ale nie mówiłem, że zabrali. Ale mniejsza, uznajmy, że tak.//
No więc uciekliście, zgodnie z życzeniem.

- Teraz się rozdzielcie i pojedynczo wracajcie do pirotechnika. Giwery są wasze. Tylko nie paradujcie tak z nimi, schowajcie jakoś pod ubraniami. A te znalezione duperele dajcie mi.
Wyciągnął rękę.

Otrzymałeś komunikator i granat, a Twoi ludzie rozeszli się błyskawicznie.

Ruszył w drogę powrotną przy okazji próbując rozgryźć komunikator.

Wróciłeś do lokalu Piromana, a komunikator był dość trudny do rozszyfrowania, bo zapisany w języku Bezimiennych, a nie w mowie jakiegokolwiek narodu na Ziemi.

Rzucił na stół broń.
- Przechowaj dla mnie. Znasz jakiegoś informatyka? Najlepiej po telekomunikacji.

- Nie, nie znam. - odparł, przyglądając się broni, a szczególnie granatowi.

Podrapał się po brodzie.
- Jakbym wiedział gdzie jest moja stara kompania... Niezła ta Twoja pukawka.

- Rozpryskowy. - odparł z dumą. - Morderca Szaraków. Ilu nim zabiłeś?

- Trzech. A "morderca" to złe określenie. Jest reszta?

- To jakie określenie proponujesz? - zapytał, a później dodał: - To prototyp. Mam jeszcze jeden, swój. Na razie zostaw sobie ten, który masz.

- Jeśli już to "zabójca". Chłopaki wrócili bezpiecznie?

- Ta, czekają w pokoju obok i palą fajki. Tylko, mam nadzieję, że mi tu patrolu Szaraków żeście nie sprosili?

- Jeśli z nich tacy sami komandosi jak szpiedzy... Na wszelki wypadek nie chowaj swoich zabawek.
Wszedł do drugiego pokoju.

I rzeczywiście, Twoi ludzie siedzieli tam na fotelach lub taboretach i palili fajki, słuchając radia.

Wyciągnął paczkę papierosów i spojrzał do niej, licząc pozostałe sztuki.
- Dzisiaj się udało. Ale w środę będzie ostro, nie wiem, czy wszyscy wrócimy cali i zdrowi.

- A co będzie w środę? - zapytał medyk, gdy doliczyłeś się czterech fajek w swojej paczce.

Z ciężkim westchnieniem schował paczkę do kieszeni.
- Wszystkie trepy galaktyki są takie same. Stawiam pudełko pestek 7,62x39 przeciw orzechom, że wyślą transport z pobliskiej jednostki.

- Wątpię, mają tu wystarczający garnizon, żeby tylko jego siłami sprawdzić kto zabił tę trójkę. - odparł snajper.

- Nie chcecie, zostańcie. Ale wtedy nie macie już po co do mnie wracać.

- A ktoś powiedział, że to go przerasta?

Rozdał im po naszywce.
- Przyszyjcie do ubrań, które zabieracie na akcje. I rozpuście wici, że to teraz Czarna Straż przejmuje władzę w mieście.