Kuba
-Żyje. To ci mogę powiedzieć. Dodatkowo warto dodać, że to O.H.S. zbudowało mu bunkier, gdzie siedzi sobie z rodzinką, wraz z masą przydatnych rzeczy.

Zohan
-Od dawna.
-Ja od roku.

//Pamiętam, że kiedyś przeglądałem spis NPC i był tam jeden niestworzony przez Ciebie, który był ochroniarzem prezydenta, ale zabił go, gdy ten rzucił na pożarcie Zombie rodzinę swego wykidajły, żeby kupić sobie czas... Która wersja jest kanoniczna? W sensie ta czy ta, w której gość żyje tak jak to opisałeś wyżej?//
- Masz tak ździebko więcej szczegółów?

- Też nie mieliście wyboru?

///Ludzie mają różne plotki///
-Wiem, gdzie jest ten bunkier.

Zohan
-Raczej sami się na to pisaliśmy.
-To lepsze, niż żebrać.

- I co z tego, skoro tam nie wejdziemy lub zginiemy próbując?

Przemilczała to i zaczęła czekać.

Kuba
-Wejdziemy, uwierz mi. A nawet wyjdziemy.

Zohan
Szefo bandytów był zajęty rozmową z innym mężczyzną, dosyć ciekawym. Mowa tutaj oczywiście o jego dobijającej pewności siebie i spokoju, który go otaczał.

- Właściwie to skąd tyle wiesz o tym miejscu.

Kuba
-Tak to jest, gdy się grzebie przy wojskowych informacjach i w plikach O.H.S.

- Kim Ty, ku*wa, jesteś, Lecter?

-Hakerem. Bardzo dobrym, że się tak pochwalę.

//Narazie to ja chyba nie mam tutaj co do roboty, więc uznam, że sobie czekam//

Czeka sobie.

- Technoświr, je**ny... Zamknęli Cię za to bycie hakerem czy co?

Zohan
//KK//

Kuba
-Nie, za domniemaną kradzież bułek.

- Za coś takiego powinieneś trafić chyba do lepiej strzeżonego pierdla, nie? - spytał, oczywiście mając na myśli hakerstwo, nie kradzież pieczywa.

-To był areszt, złapano mnie tydzień temu. Gnojek funkcjonariusz nawet w trakcie apokalipsy mnie pilnował.

- Służbiści to najgorszy możliwy typ... Kiedy będziesz gotowy do wyprawy?

-Zawsze jestem gotowy.

- Ile dni nam się tam zejdzie?

-Tydzień, góra dwa.

W takim razie sprawdził jeszcze porę dnia.

Wtorek, jeszcze jest dzień, ale lepiej wyruszyć jutro z rana.

Tak więc zebrał swoich ludzi, aby ogłosić im nowiny.

//Zohan umarł?///
Tym trochę to zajęło, ale dwanaście minut i już byli w pobliżu.

//Jego postać żyje, on też, udziela się w końcu w Pandemii i trochę na Elarid, więc nie wiem czemu tu zrezygnował.
Czekać na niego?//

//Żyję, żyję//
Podeszła bliżej aby dobrze usłyszeć te nowiny.

- Mam wieści z dość sprawdzonego źródła o tajnym, ale nie dla nas, bunkrze dawnego prezydenta naszego kochanego kraju, który zbudowało mu O.H.S, a żyje tam jak król razem z rodzinką i wieloma przydatnymi sprzętami. - wyjaśnił i przerwał, aby dać im czas na zadanie pytań lub przyswojenie sobie tych informacji.

- Jeżeli tam dotrzemy i zastaniemy tam prezydenta, to co z nim?

Lecter dołączył do rozmowy.
-Prezydent ma cenne informacje, a pod koniec miał również kody atomowe i lokalizacje innych bunkrów przeciwatomowych. Musi żyć.

- Jeśli łaska, wtajemnicz ich w te całe szczegóły. - powiedział, zwracając się do Hannibala-kanibala czy kim on tam był.

-Bunkier jest tydzień drogi stąd, dodatkowo zabezpieczony solidnym sprzętem i mechami, co nie jest niestety moją fantazją. Jednakże dzięki moim umiejętnościom wiem, że uda nam się przedostać przez dwie warstwy, a w trzeciej będziemy improwizować.

- A co zastaniemy w trzeciej? I czemu tam nie dasz sobie rady?

Przysłuchiwała się całej rozmowie.

Kuba
-Bo nie ma żadnych informacji na temat trzeciej.

Zohan
To się udawało.

- Niech będzie. Jest jeszcze coś, o czym powinniśmy wiedzieć?

Kuba
-Nie.

W takim razie ocenił jeszcze porę dnia.

Kuba
Lepiej wyruszyć jutro z rana, jeżeli nie chce przez większy okres czasu podróżować w nocy.

Wobec tego ogłosił tę nowinę wszystkim, każąc być gotowym na jutro rano. Tyczyło się to też zapasów i pojazdów.

Podeszła do przywódcy i się go zapytała:
- Też jadę?

- A czemu by nie?

Kuba, Zohan
No to rozmawiajcie, reszta się rozeszła.

- Tak sobie pytam. Tak w ogóle, to Jasmine jestem. - wyciągnęła dłoń w kierunku drugiego rozmówcy.

- Siergiej. - odparł, odwzajemniając gest.

///Jeżeli chcecie, mogę was już wrzucić do podróży///

//Byłoby spoko, także czekam chyba tylko na Zohana.//

//A wrzucaj!//

Prawie dwa tygodnie jazdy, spowodowane hordami zombie, komplikacjami i innym gównem. Gdyby tego było mało, to stracili dwóch ludzi przez ataki Przemieńców w nocy. Chociaż, z drugiej strony, można się cieszyć, że stracili tylko dwójkę ludzi. Obecnie jednak dotarli do czegoś, co wyglądało na zwyczajną farmę z wielką, czerwoną stodołą.

- Obstawiam, że to będzie pod stodołą.

- Jak nic pod stodołą. - przyznał i spojrzał na kolegę kanibala czy kim on tam był. - Co teraz?