Właścicielka
- Doprawdy? Może mnie w torebkę wsadź, co?
-Miejsca nie ma.
//Jeżeli dobrze pamiętam, to ma on torbę z bombami.
Właścicielka
//coś takiego chyba miało miejsce
- A co tam masz?
-Różnego rodzaju bomby. Ewentualnie mogę doszyć kieszeń.
Spojrzał, czy kura dalej jest na miejscu.
Właścicielka
Kura dziabła go dzióbkiem w policzek.
- Wyglądasz uroczo.
-Który już raz to słyszę...
To powiedziała kura czy książka?
Właścicielka
Kura gdaknęła cicho, a książka zaśmiała się.
- przypominasz mi takiego jednego chłopaka w zielonym kubraczku, szukajacego jakiejś maski.
//?//
-Opowiesz mi o nim więcej?
Właścicielka
- Twierdził, że szuka niejakiej Zeldy, z którą wszyscy go mylą. Nie wiem jak można go pomylić z jakąś tam księżniczką. Chyba pochodził z jakiegoś dziwnego świata, skoro rycerze i księżniczki wygladali tak samo.
-Nie wiesz jak się robi koszyki?
Właścicielka
- A wyglądam ci na koło gospodyń wiejskich? Mogę polecieć za tobą.
//Oj, to kura wszystko mówiła tak? Bo ja dalej nie wiem.//
Właścicielka
//powiedziałam ci już, że kura nie jest gadająca i nic nie powiedziała
Właścicielka
- Jak bardzo zechcesz to może zacznę. Męczace to, ale się da.
-Nie nie. Prościej będzie znaleźć, lub zrobić koszyk. Gdzie można znaleźć najbliższy?
Właścicielka
- A wyglądam na radar? Sam się rozejrzyj.
-Ale jesteś wiedząca książką. I nie wiesz nawet gdzie sprzedają?
Zaczął szukać koszyka. Przy okazji spojrzał na kurę.
Właścicielka
I wtedy pojawił się koszyk do którego wpakowała się kura. Potem z niego wyszła, zostawiając jajko.
Wziął jajko i je gdzieś schował. Następnie załadował tam książkę.
-Prowadź do baru.
Właścicielka
- Kieruj się w lewo i na drzewo.
-To sarkazm, nie? Przepraszam. Poprawiam się. Nie wiesz gdzie jest bar?
Właścicielka
- W lewo i na drzewo. Na drzewie jest przejście przez ten wąwóz, który mamy na swej drodze.
Poszedł więc tam ciekaw, co tam zobaczy.
Właścicielka
Książka miała rację, a nasz drogi podróżnik <insert_name_here> dostrzegł przed sobą Wieżowiec.
//Hert, bodajże.//
Ruszył więc tam, szczęśliwy, że tej nocy będzie spać jak król.
- Nie masz jakiegoś imienia?
Zwrócił się do książki.
Właścicielka
- Różnie mnie nazywają, zazwyczaj Livre lub Kirja.
-Kirja to ładne imię.
Szedł dalej.
Właścicielka
- Ludzie którzy mnie tak nazywali, byli dziwni. Pili dużo alkoholu i kochali śnieg.
-Ciekawe. Ja natomiast nie wiem co to śnieg.
-Tak . U mnie używa się pojęcia mniej ciepło. Zimno używają biedni.
//Kochana Pani od fizyki w gimnazjum, poryła mi tym mózg na pewien czas.
Właścicielka
- To śnieg to taka bardzo mało ciepła woda.
- Trzeba by kiedyś zobaczyć.
Szedł dalej, starając się w nic nie wpaść.
Właścicielka
I wpadł w zaspę czegoś mało ciepłego.
Próbował się z tego czegoś wydostać.
Właścicielka
- No i to jest śnieg! - zawołała Kirja, gdy udało mu się wyjść.
Sprawdził jaki jest w dotyku.
Właścicielka
Był miękki, jednak szybko zaczął się rozpuszczać w jego ręce.
Ciekawe od czego? Może przez kontakt ze skórą? A może przez coś jeszcze? Próbował wyjść z niego.
//Oj.//
Skoro nie można go wziąć, to zaczął iść dalej.
Właścicielka
//szkoda, prawie było
I zobaczył koniec mgły.
//Czyli rozumiem, że chcesz go zignorować? //
To najpewniej znaczy wyjście, więc szedł dalej.
Zaloguj się
