Indiańska wioska, której nazwa znaczy "przyjaciele". Mieszka w niej miejscowy szczep Indian pod wodzą pewnej leszy, nazywanej przez nich Shimasani. Wioska jest przyjazna dla dobrych ludzi szanujących zasady lasu.

Post startowy Narutomanii
Saeran zroientował się, że w trakcie swej drzemki został niemal całkowicie przykryty książkami, które wcześniej czytał. Zapewne jak zwykle dzieci zrobiły mu mały kawał. Ale kto by je upilnował? Saeran zazwyczaj nie odnosił się do nich wrogo, więc pewnie niespecjalnie się tym przejął.

Patuś
Oto spomiędzy drzew wyłaniała się indiańska wioska.

Westchnął cicho. Przynajmniej nie zgubił się w lesie. Kolejny plus tego dnia. Tak więc niepewnie szedł przed siebie, przyglądając się wiosce z niemałym zafascynowaniem. - Tutaj jest pięknie... - powiedział do samego siebie, jednakże mocniej ścisnął rękę na torbie, jakby chciał sobie dodać otuchy.

Kilku Indian pracowało wokół, niespecjalnie zwracając na niego uwagę. Wtem niedaleko pojawiła się dość niecodziennie wyglądająca postać i zaczęła chodzić po wiosce.

Ułożył książki i wyszedł z domu/namiotu/szałasu/mieszkania/(//w czym się tam mieszka?)

// z wigwamu

Na zewnątrz była całkiem ładna pogoda.

Przez chwilę Toledo bił się w myślach, po czym powolutku podszedł do tejże postaci, w każdej chwili będąc gotowym.. No w sumie to tylko do odskoku.

Poszedłem w kierunku centrum wioski. Rozglądam się za kimś nowymi osobami w wiosce.

- Witaj w Colapi, przybyszu. Nie musisz się bać, jestem niegroźna. Co cię sprowadza?

Ktoś przyszedł, ale najwyraźniej był zajęty rozmową z Shimasani.

Spróbowałem podsłuchiwać, ale nie zblirzałem się - bezpieczna odległość aby go niezauwarzono.

- Chciałbym zobaczyć sie z Leifem... - nadął policzki, wpatrując się w dziwną postać.

//Leif nie żyje. Od 10 lat!!!!

//Pewnie tak nie będzie, ale śmiesznie by było. Duch nawiedzający czyjeś sny.

//I to by wyjaśniało dlaczego nie może z domu wychodzić ;-)

//spoko by było, uroczo
Ale nie wiem jak Toleduś mógłby się w nim zakochać, skoro nie moglby go przytulić ;u;

//Raz czytałam takie yaoi... "Yaoi".
Poryczałam się na końcu, bo bohater "stracił" możliwość widzenia duchów, a jego chłopak nim był T~T

//Shounen ai to jest

//ej nie, to ja tak nie chcę
Pewnie coś bym zyebała i by nie wyszło :"))
Zawsze coś nie wychodzi, przez głupie wybory wszystkie moje postacie umierają i w ogóle~~

//E tam, nie może być tak źle ;^/

//może i nie jest ale z mojej perspektywy jednak jest ~~~

- Skąd znasz Leifa? - zapytała postać, lekko pochylając się nad Toledo. - Ze snów?

Shimasani kiedyś coś wspominała o Leifie, jednak nigdy nie powiedziała, o kogo konkretnie chodzi.

kontynuowałem.

Ten zas lekko się skulił ale skinął głową. - Mhm! O-odwiedził mnie we śnie, to i ja postanowiłem go odwiedzić. - stwierdził w miarę spokojnie, panując nad lekkim drżeniem. Bądź co bądź, ta dziwna osoba napawała go strachem, zarówno jak i ciekawością.

- To może być lekko kłopotliwe, mój drogi. Po pierwsze, muszę Cię ostrzec, że nie wygląda tak samo we śnie jak w rzeczywistości. Jest dość wyjątkowy.

//Jest zombie :0
Albo mumią!
//Wciągnęłam się w tą historię, nie powiem.

//nadal pudłujesz

Lekko wzruszył ramionami i uśmiechnął się pogodnie. - Ale chyba gra tak pięknie na harfie, prawda? Nawet jeżeli by strasznie wyglądał, chciałbym go zobaczyć. Cho-chociaż na chwilkę.

//Kościotrupem?
...
Kobietą?!

//ja mam swoje przypuszczenia ale nie będę ich zdradzała, poczekam xD

//

Vapen pisze:
//Kobietą?!

Wtedy mogli by mieć wcześniej wspomnianą 5 dzieci... ~~

- Tak, Leif gra na harfie. Problem jednak jest w tym, że jest nieprzytomny, chłopcze. - postać widocznie posmutniała. - Leif proponował niektórym osobom odwiedziny, ale pewnie się nie spodziewał, że to się stanie.

//nu, jest uroczy

Podszedł bliżej jakby chciał się wtrącić do rozmowy.

//A, to rzeczywiście skoro jest uroczy to nie może być kobietą.
Dziewczyny, blee

//Obrażasz siebie ?

- Saeranie, mógłbyś nie wtracać się? To poważna rozmowa.

Toledo zamilkł na chwilę, ale jego zapał nadal nie znikał. - No cóż... Ale skoro tutaj jestem, mógłbym go chociaż zobaczyć? Tak tylko zerknąć... Nie mam tutaj daleko, więc mógłbym go często odwiedzać... - mruknął cicho po czym zerknął na osobę, która do nich podeszła. Zrobił maleńki kroczek w tył.

///to nic wyjatkowego, ktosiu

- Proszę, chciałam ci tylko to powiedzieć. Chodź za mną. Tak w ogóle jestem Shimasani. - postać ruszyła do jednego z większych wigwamów.

someone_ pisze:
//Obrażasz siebie ?

//Owszem. Uważam siebie za coś 2/10 gdyż nie widzę nic atrakcyjnego w swoim kobiecym ciele :-)

- Ja jestem Toledo, miło mi. - uśmiechnął się nieco szerzej, idąc niemal krok w krok za stworzeniem.

Poszedł za nimi.

Shimasani machnęła ręką, a przed Saeranem wyrósł korzeń blokujacy przejście. Komunikat był jasny.

- Mi również miło.
W wigwanie było ciepło. Przypominał spore mieszkanie. Posłania w nim otulone były zwierzecym futrem i wyglądały na naprawdę wygodne. Na jednym z ostatnich ktoś leżał.

- U-uhh... - mruknął cicho i ruszył w stronę tamtego posłania, stwierdzając prawie od razu, że tam leżał poszukiwany przez niego chłopak.

Najwyraźniej nie wystarczająco. Obszedł wigwam i zbliżył się do ściany, aby wszystko słyszeć.

Wtedy korzeń odrzucił go na dwa metry w tył.

Leżący na nim chłopak rzeczywiście byl inny. Toledo rozpoznawał, że tacy ludzie zazwyczaj pochodzili z Ziemi Ognistej. Chłopak miał równomierny oddech i włosy związane w kitę. Spał.

Podszedł na taką odległość, aby wszystko słyszeć i uważał bardziej na korzenie. Dobył kunaia.

Nie przejął się tym zbytnio. Usiadł na krańcu łóżka, patrząc na niego z uwagą. Westchnął cicho i przeczesał włosy. - Nie da rady się mu jakoś pomóc..? - kątem oka spojrzał na Shimasani. Był taki poważny...

- Nie mam pomysłu jak. Jest w śpiączce od kilku miesięcy, próbowałam czegokolwiek, ale nie potrafię. Mogę jedynie się nim zajmować.

- To mnie wpuść!!!

- Saeranie, Twoje umiejętności na nic się nie zdadzą.