- Prawdę mówiąc, nie jestem pewna. W parku albo na bagnach, nigdy tego nie zbierałam.

- W tym najwiekszym namiocie, ale jest zajęta. Czego chcesz?

- Tak tylko, porozmawiać, i takie tam. Taka jedna poleciła mi z nią porozmawiać, czy się zaprzyjaźnić.

-Gdzie najbliżej i jak to wygląda?

- Nie mam pojęcia, mam ważniejsze sprawy na głowie. - I wtedy zniknęła.

Spory stwór pojawił się nagle przed tobą.
- Widzę, że mnie szukasz. Dlaczego?

- Często siedzę w Lesie. Taka jedna doradziła mi żebym z Tobą porozmawiał, czy się zaprzyjaźnił. Jako tako nie niszczę natury, mogę być nawet jej częścią, ale nie chciałbym też zginąć.

Ruszył więc w stronę centrum. Chyba, że po drodze znalazłby bagna.

Zmiana tematu

- Miło mi cię poznać. Zmiennokształtni z reguły są negatywnie do mnie nastawieni, nie mam pojęcia dlaczego. Cieszę się jednak, że przełamujesz ten stereotyp.

- Mnie też to dziwi. I czym właściwie jesteś, jeśli mogę być na Ty.

- Jestem leszą, panią lasu, opiekunką jego mieszkańców, et cetera, et cetera. Ogólnie rzecz biorąc, większość takich jak ja jest raczej groźna dla wszystkich. Ja jednak jestem inna. I na imię mi Shimasani, mogę poznać twoje?

- Ciekawe, a czemuż to, postanowiłaś wybić się ze schematu, jeśli można tak to ująć? Jestem Tauron.

- Widzisz Tauronie, w świecie w którego pochodzę, wiele leszych nie było. Mi akurat trafiło się to, że żyłam w czasach, gdy las obarczano szacunkiem, a ktoś nad nim panujący był święty. Indianie, mieszkający w tym lesie traktowali mnie jak jego część. To długa i dość nużąca historia. Miło mi cię poznać.

- Nie przeszkadza Ci, że teraz jesteś tu?

- Nie przeszkadza. Biali ludzie wycięli lasy i zaczęli na mnie polować. Tu tak nie ma i jest spokój.

- To dobrze. Mam taką małą prośbę, mogłabyś sprawić żeby nic mnie w lesie nie zjadło. Lubię tam siedzieć, dosyć często.

- To zależy od twojej ulubionej formy, jaką poruszasz się po lesie.

- W sumie to kotolis, żeby za bardzo nie rzucać się w oczy. Mam swoje mieszkanie, ale czasami i tam sobie posiedzę.

- Kotolisy zazwyczaj nie mają naturalnych wrogów, poza próbujacymi je zamykać ludźmi.

- A, to nawet fajnie. Dzięki za rozmowę.- Wszedł w krzaki, rozebrał się, zmienił się w ptaka. Odleciał biorąc przed tym woreczek z ubraniami w swe szpony.

- Uważaj na siebie!

- Dzięki.- Zaczął wykonywać czynności opisane w poprzednim poście