Ciężko Ci było zajrzeć, a właściwie coś dostrzec i to głównie przez ten pył, którego było pełno. Szaman to na przemian kaszlał, to klął, ale zdołał Ci odpowiedzieć.
- Nie. Żem chciał coś zbudować.

-Com, żeś chciał?
Wszedł do środka odgarniając dym i pył rękami oraz kaszląc.

- Zrobić tego... no... stwora. - wyjaśnił wreszcie. - Jak Nekromanty ożywiają trupiszcze to i ja żem chciał ożywić skały.

-Udało żech sie?
Spróbował wypatrzeć skały.

- Jakby się, ku*wa, udało, to stałby tu zajebisty, w ch*j, stwór, a nie pył i kamyczki! - odwarknął szaman, wypowiadając dość długie jak na Goblina, zdanie.

-Tylko, żech ja nic nie widzie, winc ni wim czy komoczki czy golym.
Wszedł głębiej (heh) do pomieszczenia.

Kurz w końcu opadł, zobaczyłeś wreszcie kupkę kamieni, z których miał powstać Golem. Jak teraz widać, nieudany.

-Skądżeś taki pomysł wytrzasnąć?
Szturchnął kupę dzidą by upewnić się, że na pewno nie żyje.

Martwa natura w pełnej okazałości.
- Żem w książce wyczytał. - odparł, wyraźnie dumny z faktu, że coś w ogóle przeczytał.

-Czekajta, my tu książki mamy?
Ze zdziwieniem spojrzał na szamana.

- Ja mam. - burknął. - W końcu szamanem jestem, nie?

-W sumie...co tam ciekawygo u ciebie?
Rozejrzał sie po pomieszczeniu w którym nie był od dobrych dwóch tygodni.

Nadal pełno było tam mikstur i składników nieznanej Ci nazwy i pochodzenia. Oczywiście była też jego szafa, łóżko, palenisko i kawałek chaty wydzielony na toaletę. Słowem: Wszystko co potrzebne mu do życia, bez wychodzenia z chaty.
- Po normalnemu. - odparł. - A u Ciebie?

-Jakie dziewuchyśmy złapali. Chceta jedną?

Wzruszył ramionami.
- Za stary na baby jestem. - odparł.

-Skoro tak.

- A Ty już masz jakąś na oku? - odparł po dość długiej ciszy, byleby tylko ją wypełnić.

-Ano mam, siedzita u mnie na chatce. Niważne jednak, ten...golym? Przydłoby sie tako co. Jak moge pomóc?

- Są takie skały, ten no...Yyy... Graniot! Ukop mnie tego i zatachaj z tonę, dobre?

-A jako one wyglodajo?
Podrapał się w brodę.

- Czorne tokie, zapytaj się kogoś kto w kopalni robił...

-Jok wstoną to sie spytam i każe pracować, obiboki sie upiły...

- Bym się zdziwił, jakby było inaczej. - odparł ze śmiechem, choć w jego oczach widać było, że nieco tęskni za zwykłym urżnięciem się. - A jok będziesz szedł gnojków bić, to powiedz, ja też się wybiorę.

-Do kopolni? Co będziesz tam robił?

- Niiieee, głupku. - westchnął. - Jak będziesz kogoś napadał to i mnie weź!

-Niedługo kogo znajdziemy. Ale najpyrw golym, jak bydziemy go mieli.
Przerwał szukając słów.
-To bedzie bronił kiedy my bedziemy atakować.

- No. I do tego to byndzie zajebiste. Zobaczysz, zajebiste!

-Tylko graniot wykopoć. Dobra.

Uznał, że tu już koniec wizyty, więc kiwnął Ci głową, podał łapę i wyprosił grzecznie z chaty.

Wyszedł z tym razem skierował się do kopalni, wiedział, że samemu nie jest to mądre, lecz nie zamierzał wchodzić zbyt głęboko.

Zszedłeś kawałek, tu jeszcze było dobrze, bo całość oświetlały pochodnie.

Wziął jedną z pochodni i zszedł niżej, taki mały zwiad.

Niżej znalazłeś porzucone kilofy, łopaty, taczki, wózki górnicze, żarcie i resztki alkoholu, z których korzystali górnicy podczas pracy.

Alkohol od razu przygarnął. Szedł dalej szukając granitu, czarnej skały.

Znalazłeś tenże granit, na granicy oświetlonych obszarów. A alkoholu niewiele, a jeśli już to pewnie przeterminowany.

Wylał alkohol na ziemię by drażnił nosy drapieżników o ile takie tu są, a z tego co pamięta to gobliny mu tu znikały. Teraz wrócił się wiedząc już gdzie jest jego upragniony graniot.

Wróciłeś, w sumie i dobrze, bo faktycznie Gobliny wspominały, o czymś co jest "złe, brzydkie, czerwone i wku*wione i wyłazi z cienia."

Gobliny dalej spały?

Większość już jest na nogach, choć niekoniecznie równych...

Z ledwo żywymi nie będzie szedł do kopalni.
-Dziś nic nie pić, idziemy niedługosz do kopalni po graniot!
Wrzasnął, aby zrozumieli i udał się do swojego domku.

Większość nie zrozumiała słowa "graniot," ale resztę już tak. Do domku trafiłeś bez problemów.

Rozejrzał się za elfką.

Spała, z braku lepszych zajęć.

Sprawdził czy na jedzenie w chacie, nie chciał by zginęła z głodu.

Było trochę chleba, grogu i owoców, więc akurat o to martwić się nie musiałeś.

Wyszedł bez słowa i skierował się znów do swoich ludzi.

Wszyscy byli już na nogach, jako-tako sprawni i gotowi do ewentualnego działania.

-Idziemy do kopolni, po czarny kamulec. Szamon zrobi nom gigonto i bydzie nos bronił. Jakiś sprzeciw?

- Ale tam są duże, wku*wione, czerwone potwory, co nas zeżrą! - krzyknął jeden z Goblinów, co wystarczyło za sprzeciw całej grupy.

-W dupie mam potwory, skoro są w ciemności to wyźmita pochodnie i oliwe i bum bum tunel!
Trzasnął włócznią w posadzkę i warknął.