Jeden z żołnierzy Krzyżowców zaprowadził Cię, o dziwo, nie do kwatery komtura, ale przed bramę, gdzie już ustawiał się oddział złożony z ciężkozbrojnych piechurów i kuszników, do którego najwidoczniej powinieneś dołączyć.

Lekturę o Yeti przerwał Ci jakiś hałas na pierwszej linii, ale nie zauważyłeś nic ciekawego. Dopiero kilkanaście minut później z tundry wysypały się strzały na pozycje pozostałych Krasnoludów, a do ataku ruszyły zastępy Lodowych Szkieletów i Nordów, a wraz z nimi kroczyły też Żywiołaki Lodu i Lodowe Golemy.

Perun Ward
A więc i dołączył do nich.
-Coś możecie powiedzieć na temat zadania?

Krasnolud
A więc przygotował kuszę i wystrzelił kilka razy, zanim wrogowie zbliżyli się na tyle, by samemu mógł dołączyć do walki.

Na czoło oddziału wystąpiła typowa konserwa, jeden z elitarnych ciężkozbrojnych piechurów, najpewniej pełnoprawny zakonnik i Krzyżowiec Argentu we własnej osobie.
- Idziemy pozbyć się tego ścierwa. - odparł gniewnie i dość ogólnikowo, dopiero potem rozwijając temat. - Mamy potwierdzone informacje od jednego z nordyckich zdrajców. Wiemy, gdzie mają bazę, z której zaopatrują swoich wojowników w rejonie całego Dekapolu. Sprawdzimy, ile w tym prawdy, i zaatakujemy, sami lub z posiłkami.

Trafiłeś trzykrotnie, choć tylko jeden strzał możesz uznać za udany, ponieważ ten trafił jednego z rosłych wojowników prosto w pierś. Drugi bełt odbił się od ciała Żywiołaka Lodu, a ostatni utkwił w ramieniu Lodowego Golema, nie robiąc mu większych szkód. Jeśli chodzi o walkę, to lepiej wyjdzie Ci dalsze strzelanie lub pobiegnięcie na pierwszą linę, ponieważ znajdujący się tam żołnierze mają broń białą i zaczęli już walkę z atakującymi, Wy macie ich wspierać z daleka swoimi kuszami lub zorganizować kolejną linię obrony, gdyby tamci zostali pokonani.

Perun Ward
-A więc idźmy to załatwić.

Krasnolud
A więc ostrzeliwał ich dalej.

I tak też wyruszyliście w mrok i zawieję tundry, licząc na ominięcie wrogich czujek, patroli, dzikich zwierząt i potworów. Wasz cel, niewielkie obozowisko w widłach rzek, z czego jedna była skuta lodem, a druga wciąż płynęła mroźnym i rwącym strumieniem, na skraju pobliskiej tundry. Ciężko ocenić coś więcej, głównie przez padający śnieg, mrok i resztę czynników zmniejszających widoczność.

Zabiłeś kolejnego Norda i trzy Szkielety, a więc całkiem nieźle. Na tym chyba koniec pozytywnych informacji, bowiem kończą Ci się bełty, a wróg napiera coraz bardziej, co widać po tym, że pierwsza linia obrońców zaczyna się załamywać i wycofywać lub wprost uciekać.

Perun Ward
Jednakże kroczył dalej dzielnie wiedząc, że i tak będzie gorzej.

Krasnolud
-A więc panowie, pora na walkę bezpośrednią.
Pochwycił swój młot.

No właśnie nie kroczył, bo musieliście się zatrzymać, aby obmyślić strategię zdobycia obozu tak, aby tamci nie zaalarmowali reszty, żeby można go było zrabować, obsadzić wojskami Argentu i zgotować Nordom konkretnie paskudną niespodziankę.

A jakże, bo tuż za ostatnimi uciekinierami z pierwszej linii wbiegły pierwsze Lodowe Szkielety, bez jakiegokolwiek zastanowienia rzucając się ze swoją bronią, jednoręcznymi mieczami, toporami, buławami i tym podobnymi, na Wasze szeregi.

Perun Ward
Jakieś propozycje powinny się pojawić ze strony właśnie wojowników, on tutaj stanowił jedynie silne wsparcie magiczne.

Krasnolud
Nie myśląc wiele uderzył pierwszego Lodowego Szkieleta z dołu do góry młotem, by następnie uderzyć z boku w kolejnego.

- Jesteś w stanie wysłać tam coś na kształt łańcuchu piorunów? Rozumiesz, pocisk, który zgładzi jednego, przeskoczy od razu na kolejnego i tak dalej, do wybicia wszystkich lub chociaż większości z nich? - zapytał Cię jeden z żołnierzy, podczas gdy reszta wciąż głowiła się nad planem bez ewentualnego użycia Magii. Najwidoczniej mieli Cię zamiar trzymać w rezerwie, jako niespodziankę, choć mogło też chodzić o to, że podobno wróciłeś z niewoli Nordów i zwyczajnie Ci nie ufali...

Roztrzaskałeś mu miednicę, co byłoby przyczyną niewyobrażalnego bólu, gdybyś zrobił mu to za życia. Niemniej, wystarczyło, aby go zranić, choć nie zabić. Natomiast drugi cios w pełni się powiódł, nawet za bardzo, ponieważ Twój cios połamał żebra kreatury, ale jednocześnie utkwił w środku. Na domiar złego ta nadal żyła, zbliżał się do Ciebie też ten zraniony wcześniej Szkielet.

Perun Ward
-Już raz coś takiego zrobiłem, ale tym razem robię to zupełnie na ślepo. To jak? Zaatakować tym?

Krasnolud
Spróbował wyrwać broń. Głównie dlatego, że bez niej był już stuprocentowym trupem.

- To chyba najlepsze co mamy... Poczekaj, aż reszta się ustawi i zajmie pozycje. - powiedział dowódca i rozesłał pozostałych na ich miejsca, choć nie uśmiechało im się to, pewnie obawiali się, że im oberwie się rykoszetem. Niemniej, po kilkunastu minutach stojący obok Ciebie Krzyżowiec skinął głową, samemu dobywając broni. Pora zacząć przedstawienie.

Udało Ci się, jednocześnie zdołałeś go zgładzić. Został tylko ten ranny, który rzucił się na Ciebie, tnąc szeroko dwoma mieczami.

Perun Ward
Kiwnął głową na znak zrozumienia, po czym ustawił odpowiednio laskę, w kierunku, gdzie powinni być wrodzy Nordowie. Teraz pora tylko na to piękne zaklęcie, które sprowadzało się właśnie do tego śmiercionośnego łańcucha Magii Elektryczności. Brzmiało inaczej głównie przez to, że działał na ślepo, więc nie wiedział, jak długo musi się utrzymać i ilu ludzi obejmie. Dlatego też wziął te, gdyż było najbardziej uniwersalnym.
-Uty's'vi muhem'i'li'ma Vror'w.

Folgar "Piorun" Hunderias
Skoro ten ciął mieczami, to Krasnolud to spróbował przyblokować trzonem swojego młota. Po czym zadał mu kontrę w klatkę piersiową wroga.

Z Twojego kostura wyleciała błyskawica, która trafiła pierwszego ze strażników prosto w pierś, a nim umarł, padając w konwulsjach na śnieg, przeskoczyła ona na kolejnego wojownika Nordów, jeszcze jednego i przynajmniej sześciu innych. Dopiero na tym ostatnim brakowało już celu, w który mogłaby uderzyć, więc trafiła w najbliższe drzewo. Po początkowym szoku, Nordowie zaczęli szykować się do obrony, a Krzyżowcy ruszyli na nich.

Wszystko się powiodło i miałeś dzięki temu przed sobą jedynie kupkę kości, a nie pełnoprawnego wojownika, jakim był wcześniej. Niestety, na jednego zabitego oponenta przypadało przynajmniej dwóch lub nawet trzech innych, więc wątpliwe, żebyście zdołali utrzymać te pozycje.

Perun Ward
Również opuścił swoją pozycję i skierował się na przeciwników. Przy okazji starał się zrozumieć, jaki tutaj panuje układ sił. Znaczy się, czy zdobyli przewagę, czy jeszcze walczyli w wyrównanej walce.

Folgar "Piorun" Hunderias
To było wiadome od samego początku. Starał się utrzymać przy życiu, jednakże nie zamierzał ginąć na tej pozycji. Zawołał więc do tyłu.
-Chłopaki, może by tak przegrupowanie?!

Jak na razie spychaliście Nordów do obozu, w widły rzek, gdzie najpewniej ich zmasakrujecie, ale nie możesz mieć pewności, że Ci wojownicy, których widzisz, to wszyscy, jakimi dysponują.

- Tarcze! - odkrzyknął w odpowiedzi inny brodacz, formując razem z kompanami zasłonę, za którą mógłbyś się skryć wraz z resztą i powoli wycofywać na lepsze pozycje, nie bojąc się, że przypadkiem zginiecie.

Perun Ward
Dlatego też osłaniał swoje ich plecy, trzymając swój kostur przy sobie.

Folgar "Piorun" Hunderias
Wykonał tenże rozkaz, bo chciało mu się żyć. Toteż, pora się wycofać.

I może Ci się przydać, bowiem gdy Krzyżowcy wkroczyli do obozu, z zasp śnieżnych wychyliły Lodowe Golemy w liczbie tuzina, z czego połowa rzuciła się na plecy atakujących, jednocześnie z natarciem Nordów od frontu, a pozostali zaatakowali Ciebie i kuszników, którzy zostali na pozycjach.

Uciekliście w sposób zorganizowany, choć między sobą, dla dodania otuchy, mówiliście, że to tylko strategiczny odwrót na z góry upatrzone pozycje. Niemniej, znaleźliście się wreszcie na kolejnym piętrze góry, nie tracąc nikogo po drodze.

Perun Ward
Skierował więc swój kostur w najbliższego Lodowego Golema i spróbował wysłać w niego wiązkę Magii Elektryczności, by go rozsadzić od środka.

Folgar "Piorun" Hunderias
A więc pora od nowa zabezpieczyć pozycję i czekać na przeciwnika, co zrobił, o ile reszta zrobiła podobnie.

Efektywne i efektowne jednocześnie, ale to jeden, zostało pięć, bowiem kusznicy nie są w stanie uszkodzić tych abominacji swoją bronią, bełty odbijają się od lodowego ciała lub wbijają się w nie, nie robiąc mu jednak żadnej krzywdy.

- Jak będzie ich za dużo, to dawajta wyciskarkę do Goblynów, chłopaki! - krzyknął jakichś Krasnolud na tyłach, a reszta zaczęła się śmiać lub chóralnie potakiwać. Jednakże te odgłosy euforii ucichły, gdy w polu widzenia pojawiły się pierwsze Szkielety i Golemy, które przywitał z kolei grat bełtów z krasnoludzkich kusz.

Perun Ward
Powtarzał więc tenże atak, głównie po to, żeby obronić siebie.

Folgar "Piorun" Hunderias
Również więc je ostrzeliwał, chociaż tak szczerze prawie nic to nie dawało.

Na Ciebie ruszyły dwa Golemy i pozbyłeś się ich, ale nim się to stało, trzy pozostałe zdołały w tym czasie zabić lub mocno zranić wszystkich kuszników i ruszyły teraz w Twoim kierunku.

Ostrzeliwanie Szkieletów akurat dawało, ale było ich zwyczajnie za dużo, toteż Krasnoludy szybko ruszyły po Wyciskarkę do Goblynów: Drewniane koło obite metalem i ostrymi kolcami, w którym było miejsce dla dwóch Krasnoludów. Biegnąc, napędzali koło, które stoczyło się po drodze prowadzącej na dół, miażdżąc Szkielety lub zrzucając je w dół.
Teraz przynajmniej wiesz, skąd nazwa. A poza tym, to gdy Wyciskarka zniknęła im z oczu, Krasnoludy ruszyły do ataku w wzniesionymi w górę toporami i młotami.

Perun Ward
Pora więc na najczęściej wykorzystywany manewr na świecie, czyli odwrót i atak. Tym sposobem spróbował je wyeliminować, przy okazji oddalając się od nich. O ile dało radę.

Folgar "Piorun" Hunderias
Ruszył wraz z nimi w celu wygrania tejże potyczki. Przecież tak łatwo się nie poddadzą.

Rozładowałeś (mrug) niemalże całą swoją magiczną energię, a został jeszcze jeden Golem, który zdołał dojść na tyle blisko, aby unieść swój dwuręczny lodowy miecz i zamachnąć się nim tak, aby nie tyle rozciąć Cię na dwoje, ale zwyczajnie zmiażdżyć.

Ruszyliście naprzód, a resztki kości Lodowych Szkieletów chrupały Wam pod butami. Trafiliście tak aż na sam dół, na pierwszą linię obrony, gdzie dwaj dzielni brodaci wojowie walczyli plecy w plecy, młócąc toporami i osłaniając się tarczami z bandą Szkieletów. Ich Wyciskarka leżała kilkanaście metrów dalej, a pod nią resztki Lodowego Golema, którego zniszczyła, ale jednocześnie sama uległa uszkodzeniom na tyle poważnym, że nie można było jej obsługiwać. No i wytraciła pęd, bez którego nie była już tak groźna.

Perun Ward
Dlatego też odskoczył w bok, a następnie rozpocznął taktyczny odwrót, w szerszych kręgach znany jako ucieczka.

Folgar "Piorun" Hunderias
Spróbował się do nich przebić, by im pomóc w tejże walce.

Zostawiłeś w ten sposób swoich kompanów na pewną śmierć i jakoś będziesz musiał się z tego wytłumaczyć komturowi... Ale trzeba przyznać, że jako sługa Akara Kessela spisałeś się wyśmienicie, w końcu zabiłeś kilkudziesięciu doborowych wojowników, kuszników i Krzyżowców.

Wspólnie natarliście brodatą falangą, która zmasakrowała oponentów. Dość szybko ruszyliście dalej, na podnóże góry, gdzie walczyło już w zwartym szyku przynajmniej stu Waszych pobratymców, a przeciwko nim swoje młoty, miecze i topory wznieśli sami Nordowie, do tej pory wysługujący się swoimi lodowymi potworkami. Pozostałym nie trzeba było wydawać nawet rozkazu, od razu rzucili się do ataku, aby wspomóc resztę.

Perun Ward
///Ale ja nie chcę uciekać z pola bitwy, ja tylko uciekam przed śmiercią z rąk tej bestii w granicach terenu walki.

Folgar "Piorun" Hunderias
Również tam ruszył, prosto w objęcia walki, potu i krwi.

//Wyjdzie na jedno, bo zanim go zgubisz albo zregenerujesz Magię na tyle, aby móc znowu walczyć, reszta powinna być martwa lub dogorywająca.//

Na dzień dobry starłeś się z postawnym Nordem walczącym nago od pasa w górę, z wielkim dwuręcznym toporem, którym zabił już dwóch Twoich pobratymców, innego ciężko ranił, a teraz wykonywał nim zamach na Ciebie.

///Czyli tak ma być?///

Folgar "Piorun" Hunderias
Chwycił twardo swój młot, by sparować uderzenie, po czym walnął go w kolano z młota. Może zadziała ta elektryczność.

//Możesz kombinować, jeśli chcesz, ale pamiętaj, że grasz tu na dwa fronty. Albo i więcej.//

Swoim toporem zablokował cios, ale elektryczność rzeczywiście zadziałała, ale tylko na tyle, żeby lekko oszołomić postawnego przeciwnika, ktoś taki jak on nie zginie po czymś takim.