Wyszła z windy i rozejrzała się.

Obecnie zastała korytarz, którym warto iść.

Ruszyła więc tym korytarzem.

Kilka drzwi prowadzących do pokojów, ale trafiły się też dwie kantyny.

Weszła do jednej z kantyn.

Kilku holograficznych muzyków w rogu, stoliki (zwykłe oraz do gry w dajarika, sabaka i pazzaka), a także krzesła, bar i wielu klientów, różnych ras i profesji.

Podeszła do baru złożyć zamówienie.
- Małe ale - powiedziała do barmana.

Rodianin nalał Ci posłusznie trunku do małego kubka.
- Trzy kredyty. - powiedział, stawiając go przed Tobą.

Zapłaciła i usiadła na krześle przy barze, delektując się trunkiem.

Nikt Ci w tym nie przeszkadzał, bo i klientów nie wielu, lub skupionych na sobie czy towarzyszach.

Trochę jej się nudziło, więc usiłowała dyskretnie podsłuchać najbliższą rozmowę.

- Jesteś pewien, że on jest tutaj? - zapytał Anzat.
- Tak. - potwierdził drugi. - Na pewno.

Zaciekawiona podsłuchiwała dalej.

Nie było zbyt wiele do słuchania, bo obaj Anzaci wyszli.

Upiła kolejny łyk trunku i zajęła się podsłuchiwaniem innej rozmowy.

Kolejne rozmowy nie były tak ciekawe.

Dopiła do końca i zamówiła sobie kolejne ale.

Barman Ci dolał, a także poprosił o kolejną zapłatę.
W międzyczasie do lokalu weszło trzech najemników, Twi'lek, Gotal i Iktochi, uzbrojeni w różnego rodzaju pistolety i karabiny blasterowe, noże, granaty i pancerze odporne na kilka postrzałów z blastera. Rozejrzeli się i podeszli do Ciebie. Iktochi o czerwonej skórze, wyglądający na przywódce grupy, pokazał Ci holonotatnik, na którym widniały wizerunki dobrze znanych Ci towarzyszy: Nikto i Koruna.
- Widziałaś ich? - burknął bez większych wstępów grzecznościowych.

Nim najemnicy do niej podeszli, zapłaciła Rodianinowi za ale. Gdy przywódca spytał się jej, odpowiedziała:
- Może tak, może nie. A co, macie z nimi jakieś sprawy do załatwienia?

Pokazał Ci prawą dłoń, zastąpioną przez mechaniczną protezę, i złamany lewy róg.
- Tak. - wysyczał przez zęby. - Mamy kilka starych spraw do obgadania.

- Powiem tyle: są na tej stacji, ale nie wiem dokładnie gdzie. Jak chcecie, to ich szukajcie - wzięła porządny łyk trunku.

Iktochi wbił noszony przy pasie nóż w stół, niebezpiecznie blisko Twojej ręki.
- Czuję, że jednak wiesz. - stwierdził. - I lepiej będzie jeśli nam powiesz.

Gdy nóż wbił się w blat, odruchowo cofnęła rękę.
- Jak mówili, poszli załatwić swoje sprawy. Nie wnikałam, w jakie dokładnie, więc przyszłam tutaj się napić.

Iktochi prychnął i wyciągnął nóż, po czym odszedł, a za nim jego banda.

Będzie ciekawie, jak oni ich dopadną... - Pomyślała i dopiła ale.

Pomyślałaś tak i dopiłaś je.

Zamówiła dolewkę ale, za które zapłaciła, gdy barman czekał na zapłatę.

Otrzymałaś ją, a on wrócił zadowolony. Zadowolony, jak wielu innych klientów. Jemu zależało na kasie, a inni nieczęsto widzieli pianą Zeltronkę.

Omeg:
Wyskoczyliście z nadprzestrzeni przed stacją.

Spróbował skontaktować się z towarzyszem przez radio
- Poszło zaskakująco gładko. Co teraz?

- Trzeba tu przycupnąć na kilka dni, uzupełnić zapasy, a później pewnie lecimy do mnie.

- Brzmi nieźle. Ale czy nie zrobiło by to z nas tak jakby... dezerterów? Nikt nie będzie nas tutaj szukał?

- Ale kogo mielibyśmy zdradzić i kto miałby nas szukać?

- Mnie w tą robotę wpakowało Czarne Słońce. Mogą nie być zadowoleni z moich wyników.

- To faktycznie może być problem. Ale jakoś sobie z tym poradzę.

- Od razu czuję się bezpieczniej - mruknął - Dokujemy?

Zapewne skinął głową, lecz tego nie widziałeś. Za potwierdzenie starczył Ci jedynie fakt, że właśnie podchodzi on do lądowania w jednym z hangarów.

Przystąpił do lądowania gdzieś niedaleko, aby mogli się łatwo nawzajem znaleźć po wyjściu.

Akurat ten hangar był pusty, więc znalazło się tam aż nadto miejsca dla dwóch Waszych statków.

Kiedy już zaparkował wyszedł w statku i przeciągnął się.

Pomogło to nieco rozruszać kości po długiej podróży. Trandoshanin po chwili opuścił swój pojazd.

Podszedł do niego
- Chyba niewiele się tu zmieniło od mojej ostatniej wizyty. Nie jestem pewien, czy to dobrze czy źle, ale raczej nie musimy się przesadnie niczego tu bać.

- I tak długo tu nie zabawimy.

- Więc gdzie się rozkładamy? Wynajmujemy po pokoju w jakimś motelu dla względnego komfortu, chowamy się w magazynie dla bezpieczeństwa, czy masz już coś zaplanowane?

- Trzeba zabrać stąd cały sprzęt, a później zmywać się na moją stację.

- Twoją stację. Nie żebym coś sugerował, ale po co zajmujesz się mordowaniem jakiś ważniaków, skoro jesteś już całkiem nieźle ustawiony?

- Dla rozrywki.

- Nawet się temu zbytnio nie dziwię. Idziemy?

- Idziemy. - odparł i skinął głową, a następnie udał się do turbowindy, która miała zabrać Was na inne poziomy stacji.

Wszedł za nim do windy, pogwizdując dla zabicia ciszy.