Nikt nic na to nie odpowiedział.

-Wiecie co... Czasem Gunganie lepiej strzelają...

Znów nikt nie odpowiedział.

Postanowił wstać i przejść się po garnizonie.

No i ruszyłeś na tę miłą przechadzkę.

Więc chodził mając przy sobie E-11 dumnie uniesiony w górę. Zastanawia isę, czy nie przemaloać zbroi na krwistą czerwień...

Owe zastanowienia przerwał głośny pisk alarmu oraz wiadomość głosowa w komunikatorze.

Odtworzył ją.

-Niech pan zbierze wszystkich swoich ludzi i rusza do stolicy, do głównego kosmporotu! Natychmiast! - wielkie zdenerwowanie (a może i strach) jakie towarzyszyło tym słowom utwardziło Cię w przekonaniu, że to coś grubego.

Udał się do swoich, po czym wystrzelił w górę.
-Zbieramy się, ładować się do transporterów!!! Do głównego kosmoportu w stolicy!!!-udał się do swojego AT-ST.

Wybiegli niemalże natychmiast, rzecz jasna z bronią i wyposażeniem w ręku i zaczęli ładować się do dwóch imperialnych transporterów. Również maszyna krocząca była już na nogach (mrug).

// Mrugnięcie ;)
Wsiadł do niej i zasiadł za sterami. Do pozostałych maszyn.
-Szyk J-45, kierunek Kosmoport w Stolicy. Do wszystkich pozostałych maszyn, idziemy na czele...

Wszyscy szturmowcy załadowali się na transportery, a maszyny kroczące ruszyły przodem, transportery za nimi, a śmigacze repulsorowe na samym końcu.

Połączył się z kosmoportem.
-Tutaj oddział szybkiego reagowania "Yullaren", co się dzieje?

Żadnej odpowiedzi, bo nijak mogłeś połączyć się z kosmoportem. Ale po chwili do niego dotarłeś. Wokół pełno było szturmowców. Jedyni byli uzbrojeni i biegali wokół, zapewne z braku rozkazów, inni rozmawiali między sobą, kilku opatrywało rannych, których było całkiem sporo, a około półtora tuzina leżało pod ścianą, przykrytych jakąś płachtą. Zauważyłeś też nieco oficerów w zielonych mundurach. Tymczasem Twoi żołnierze zaczęli opuszczać transportery.

Wyszedł z maszyny kroczącej i dał sygnał swoim ludziom, by byli w pełnej gotowości bojowej, po czym podszedł do oficerów z bronią na ramieniu.
-Można się spytać, co tu się za przeproszeniem odje**ło?

- Słownictwo, żołnierzu. - warknął jeden z nich, ale drugi, starszy stopniem, uspokoił go.
- Stoi tam wrogi frachtowiec. - odparł. - Wysłaliśmy tam kontrolę, bo sądziliśmy, że to zwykli kupcy, a w najgorszym wypadku przemytnicy. Cóż, było inaczej, gdyż z ładowni wysypało się sporo wrogich żołnierzy, uzbrojonych po zęby. Rozpętała się strzelanina, wysłaliśmy posiłki, a nasze straty ciągle rosną. Kilku z tych, którzy wrócili, mówią coś o androidzie-mordercy z wielkim mieczem. Niemniej, nawet jeśli czai się tam sam Mistrz Jedi, macie ruszyć tam wszystkimi siłami i zneutralizować nieprzyjaciół. Jako jeńców brać jedynie oficerów lub tych, którzy będą mieć na tyle szczęścia, by przeżyć.

-Android morderca... Na myśl przyodzą mi tylko droidy typu BX z wojen klonów, droidy IG oraz HK, ale dobrze, przekażę ludziom. A co do jeńców ni spodoba im się to...

- Nie musi, te rebelianckie ścierwa zasługują jedynie na śmierć lub na proces i śmierć.

-Jasne...-dał do wszystkich.
-Zbieramy się i idziemy. Sprzęt w gotowości.

Żołnierze ustawili się za Tobą w luźnej formacji i ruszyli naprzód. Niestety, nie możesz wykorzystać tam pojazdów, a więc za wsparcie mogą robić co najmniej E-Weby.

//To dostanę AT-AT?
Szedł na czl, ale zanim ruszyli tam zrządził, by zdjąć oznaczenia stopni wojskowyc, co sam zrobił.

//Zależy jak sobie poradzisz w starciu, ale nawet jeśli, to chyba Ci się nie przyda, bo największym pojazdem, jaki może wjechać do hangaru jest 74-Z :V//
Tym młodszym wiekiem oficerom niezbyt przypadło to do gustu, ale Ci starsi zrobili to bez szemrania. Oni wiedzieli, że na pierwszy ogień idą nie szeregowcy, a właśnie oficerowie.

//Bo napisałeś, że conajmniej, więc... Wiem, jestem doiwaniającą się bestią.
-Ej, młodzi, zrozumcie. Oficerowie ZAWSZE idą na pierwszy ogień, dlatego was tak gnoiłem, jeśli chodzi o walkę z insykcjami. To jest dla was wyrok śmierci... Wiem to, bo za wielu moich towarzyszy zginęło...

Gdy w ten sposób przedstawiłeś sytuację, to wydawało się, że zrozumieli. Tymczasem Wy opuściliście już korytarz prowadzący do kosmoportu i zatrzymaliście przy zamkniętej grodzi, gdzie stał szturmowiec-komandor z dwójką podwładnych uzbrojonych w E-11 oraz kilku medyków klęczących nad rannymi. Rannych było łącznie pięciu, każdy miał ranę po strzale z blastera. Jednak dwóch innych, już martwych, miało znacznie ciekawsze rany, jeśli można tak powiedzieć. Pierwszy miał napierśnik przeszyty na wylot przez jakieś ostre narzędzie i hełm, zapewne razem z głową, wygnieciony do środka, jakby po mocnym uderzeniu. Po jednym, mocnym uderzeniu. Natomiast drugi denat posiadał spore cięcie przechodzące ukośnie przez cały korpus, a widać tam było sporo krwi.

Podszedł do jednego lżej rannego.
-Na Imperatora co się tu ku*wa zdarzyło? Kto was zaatakował? Droid-komandos?

- Android. - wycharczał ranny. - A może cyborg? I miał taki mieli miecz... I miał oczy... - po tych słowach, jakby w napadzie paniki, zerwał się z ziemi i stanął z Tobą twarzą w twarz. -Straszne, czerwone, oczy!

Westchnął, po czym wziął za mankiety i zaczął go okładać po twarzy. Mało subtelne, ale skuteczne. Uderzenie po każdym słowie.
-Możesz. Mi. Łaskawie. Powiedzieć. Co. Do. Ch*ja. Się. Tam. Stało? Jakie. Oczy? Jaki. Miecz?

Zanim zdążył odpowiedzieć jeden ze szturmowców odepchnął Cię od niego i wycelował Ci blaster w pierś.
- Więcej trupów mi nie potrzeba, więc niech się pan łaskawie oddali, dobra? - warknął medyk i skończył opatrywać jednego rannego, by wrócić do tego, z którym sobie porozmawiałeś.

Wzruszył ramionami i odszedł do swoich.
-Dziwny miecz i czerwone oczy. Kojarzy mi się tylko z IG oraz HK. A wy macie pojęcie co to?

- Mówił, że cyborg, więc niekoniecznie musi to być coś, co pan zaproponował. - ostrożnie wysnuł hipotezę jeden z żołnierzy.
- Wejdźmy tam i rozwalmy typa, to szczątki nam powiedzą, czym był. - powiedział drugi kręcąc popisowego młynka blasterem.

Westchnął.
-Idźmy tam. E-Weby, pełna gotowość.

No i rozstawili swoje karabiny, bo tylko tak mogli zasygnalizować pełną gotowość, a raczej ciężko będzie im je wnieść. Pozostali ustawili się przed drzwiami, a komandor nacisnął guzik. Zaczęły powoli otwierać się z cichym sykiem.

-Cokolwiek się pojawi... Macie to zastrzelić... Celujcie tak, by zabić... Resztę to strzelać, by obezwładnić.

//Właśnie wysyłasz im sprzeczne informacje, zią :V//

//Jak teraz coś się pojawi, to znaczy, kiedy brama się otworzy, mają to zabić/zniszczyć, a potem na ogłuszenie.

Ujrzeliście lądowisko zastawione beczkami, baryłkami i skrzyniami oraz skrzynkami. Na płycie lądowiska stał frachtowiec YZ-775. Za gruzem, skrzyniami i innymi, chronili się szturmowcy, którzy ostrzeliwali wrogów ze swojej broni jaką były E-11. Wymianę ogniową z nimi toczyli rebelianccy żołnierze, uzbrojeni w A280, DH-17, DL-18, DL-44, a nawet DC-15a, DC-15s, E-5 i nieznane Ci, archaiczne wręcz, długie karabiny z bagnetami. W wielu miejscach leżeli ranni i martwi żołnierze obu stron.

.

Dała sygnał, by 5 szło za nim, a E-Weby mają ich ochraniać.

Dopóki nie rozłożą broni, to ich trzeba będzie ochraniać. Pięciu wybrańców ruszyło z Tobą. Jeden padł od razu, z dziurą w hełmie.

-NAPI**DALAĆ!!!-i napi**dala chowając się za osłonł.

Udało Ci się skryć za jakąś skrzynką, dwóm innym towarzyszącym Ci szturmowcom również, jeden jednak nie miał tyle szczęścia i padł martwy.

-Wszyscy Strzelać!!!- i strzela do Rebeliantów.

Ci bardzo dobrze się kryli, więc w dużej mierze strzelałeś na ślepo. Tylko jednego pozbyłeś się strzałem mierzonym, gdy próbował zmienić kryjówkę i pozycję strzelecką.

Próbuje przedrzeć się do bronionych. Spojrzał się na oddział.

//Do kogo chce się przedrzeć?//

//W nawiasie szturmowców.

Walczą pojedynczo lub parami, więc ciężko będzie się przedrzeć do wszystkich na raz.

Przedziera się do pierwszego jednocześnie strzelając do każdego, kto strzela do niego.

Trafiłeś do niego, a po drodze zabiłeś dwóch rebeliantów.