Można też szukać kamer i podsłuchu wraz z Kennym.

I tak nic nie mówią, ani nie robią. Więc po co? By wyglądać podejrzanie? Kazali czekać, to pewnie zaraz ktoś przyjdzie.

W końcu zjawiło się dwóch strażników z MP40'stkami.

- To jak? Jakieś nowe wieści? - spojrzał w ich stronę

-Za chwilę przydzie tutaj nasz dowódca.

- Ok. - Mili panowie tutaj sobie ich pilnowali a on czekał.

W końcu się zjawił. A najprościej pokazać, jak wygląda.
-Witajcie panowie.

No nieźle. Nie wygląda na to, że czekamy ich tutaj nudne życie. I dobrze. Skinął głową na przywitanie. Jakoś nie wiedział co powiedzieć.

Kenny przywitał się podobnie, natomiast dowódca odpowiedział tradycyjnym Guten Tag. Następnie usiadł tak, żeby mieć strażników za plecami i ich przed sobą.

Czy wypada się w takim wypadku odzywać? Czy to aby nie ten przywódca nie powinien spytać "po co tu jesteście?" albo coś w tym stylu? On się nie odezwał, nawet nie wiedział co ma powiedzieć. Może Kenny wie?

No i to zrobił. Dokładniej to Dowódca wyciągnął Mausera C96 i położył go na stole. Zaczął z wyrażnym niemieckim akcentem, dosyć starym.
-A więc panowie, zapewne szukaliście bandy cywili. W końcu to ich kryjówka...

- Można tak powiedzieć. Choć bardziej szukałem w ogóle jakiś ludzi, ponieważ znudziły mi się te samotne próby przetrwania dnia.

Kenny kontynuował.
-Ja z kolei próbowałem przeżyć tak jak inni, łącząc się w małe grupy. Jednak po przymusowym odłączeniu się od ostatniej takiej grupki utknąłem w jednym ze schronów, gdzie później mnie znalazł mój obecny kompan.
-Trochę to rzeczy tłumaczy, jednakże przejdźmy do bardziej szczegółowych informacji. Służył ktoś z was jako lekarz, policjant, lub wojskowy?

- Nie. Najbliżej tego, to robiłem za ochroniarza w klubie nocnym.

Kiwnął głową, a następnie spojrzał się na towarzysza.
-A ty?
-Byłem strażnikiem portu.
-Dobrze. Umiejętności posługiwania się bronią palną?

- Na strzelnicy mieli głównie wiatrówki ale z innymi też chyba sobie poradzę.

Kenny chyba miał lepszą sytuację.
-Łuki, kusze, pistolety. Ewentualnie strzelby.
-Dobrze. Co powiecie na dołączenie do naszej małej organizacji?

Zastanowił się przez chwilę.
- Cóż, właściwie to nawet pasuje do mojego ostatniego celu.

-Jeżeli mu to pasuje, to ja również się zgadzam.
-A więc dobrze. Na początek- Wasze uzbrojenie. Macie pełne prawo mieć to, z czym się tutaj zjawiliście.

- To możemy je odzyskać?

-Chcecie je teraz?
-Tak.

- Oczywiście. Po tylu dniach noszenia jej, czuję się dziwnie nie czując jej ciężaru.

Dowódca dał sygnał ręką jednemu z żołnierzy, ten opuścił pomieszczenie. Po kilku minutach przyniósł całe uzbrojenie i położył je na stole.

Wybrał z tego swoje.

Kenny zabrał resztę, czyli to, co było jego.
-Chcecie posłuchać o pierwszym zadaniu?
-Pewnie.

- Tak - Więc zaczął czekać na pierwsze zadanie

-Jest to klasyka. Pojmanie pociągu.

- Z tego co wiem, to pociągi ostatnio nie jeżdżą za często. A jak już to mają niezłą obstawe.

-Na szczęście my tutaj mówimy tylko o bandytach.

- A, to będzie dużo prostsze.

-Nie mają jakieś dobrego uzbrojenia, głównie pistolety maszynowe, AKM'y i pistolety Glock.

- A tak dla pewności. To o samą maszynę nie musimy się martwić?

-Nie jest ani pancerny, ani nie ma zamontowanych NKM'ów, LKM'ów, ani CKM'ów.

- Chodziło mi o jej stan po akcji.

-Lokomotywa musi ocaleć, dwa wagony również.

- No dobra. Utrudni to trochę, ale sądzę że da się zrobić.

Kenny również się zgodził.
-Baza Południowa w Berlinie "Himmler".

//Yyy... Który to powiedział? //

///Dowódca.

- Tam mamy się udać jak mniemam?

-Tak.

- Dobrze, to kiedy mamy pociąg?

-Macie zdobyć pociąg, który tam stacjonuje.

- Tyle? Myślałem, że będzie ciekawiej! Dobra, chcesz chwilę odpocząć nim ruszymy? - spytał swojego towarzysza.

-Mogę ruszać natychmiast.

- To ruszamy. - Mówiąc to wstał z kanapy, wziął swoje rzeczy i zaczekał aż jego towarzysz również to zrobi.

Kenny oczywiście dwa razy nie dał się prosić. Zabrał rzeczy i ruszył w stronę windy.

Ruszył razem z nim

Po wejściu do windy towarzysz od razu wcisnął guzik, by winda powoli zaczęła zjeżdżać na parter.
-Ufasz im?

- W tych czasach lepiej nikomu nie ufać