Maciej
Udało mu się dotrzeć na trzecie piętro, jednak na drodze na czwarte stanął mu portal.

Już raz się z nim spotkał. Przeszedł przez niego bez obaw.

I wtedy telepnęło go na piąte Piętro.

Rozejrzał się za innymi drogami.

Mógł zejść Piętro niżej, nie?

Tyle, że jak? Są schody? Łatwo można zejść?

Nawet były schody, nieco poturbowane, ale były.

No przeszedł nimi, uważając przy tym.

I dotarł do miejsca w którym kręciło się kilka pięknych dziewczyn, trajkoczących wspólnie o trelach morelach.

- Przepraszam, to czwarte piętro, tak?

- Czwarte, chłoptysiu. Zgubiłeś się?

- Szukam niejakiego Rodriga, nie wiecie gdzie on jest?

- Nie wyglądasz na takiego, chłoptysiu. Na pewno chcesz znaleźć Rodrigo?

-A co jest z nim nie tak?
Spytał się trochę słabym głosem. Czyli chyba jednak ma się kogo obawiać.

- Wręcz przeciwnie, jest idealny. - Odeszły, nie odpowiadając na pytanie. Hert zwrócił uwagę, że ma na ręku czarne znamię, przypominające gwiazdę.

//Kolejnego się pozbywasz?//
Idealny? Może lepiej do niego nie... chwila, co to za gwiazda? Spytał się Kriji:
- Nie wiesz co to oznacza?

- To jakiś symbol, pojawił się za sprawą czyjejś mocy. Ktoś umyślnie umieścił go na tobie w tym miejscu. Nie wiem, co może oznaczać.

- A wiesz jak może działać?
Szedł dalej, szukając kogoś, kto mu odpowie.

Ku niemu zmierzał jakiś koleś. Hert jakoś intuicyjnie przeczuwał, że może być to ten 'idealny' Rodrigo. Urodziwy był, racja. Przede wszystkim był wyższy i wyglądał ma silniejszego.
- Zabłąkana duszyczka, co? Masz dziewczęcą urodę, nawet jak na elfa. - Prychnął, spoglądając na niego zza okularów.

Co? Czyżby to był Gejochodonon*? Nie, on miał być przecież demonem... i wcale nie mam kobiecej urody.
-To... ja może pójdę lepiej do kantyny, czy gdzieś tam.
Zaczął się pospiesznie oddalać, będąc odwróconym do niego przodem.

* - Jest to demon seksu w jego krainie. Charakteryzuje się tym, że ma czerwoną skórę, garnitur, jest biseksualny, oraz każdego elfa postrzega jako kobiecego. Kiedy elf spotka takiego demona, to znaczy, że popełnił jakiś wielki grzech i taki demon ma go rozgrzeszyć.

//Co się ze mną ostatnio dzieje?! Help!//

//wymyśliłeś to na poczekaniu zbereźniku

Jednak ten złapał go za rękę.
- Kurna, no. Gadaj czegoś chciał. Przyszedłeś, to mów. - Rodrigo miał mocny chwyt, Hert nie mógł się wyrwać.

//Tutaj jeżeli postać nie jest z jakiegoś konkretnego świata, to większość rzeczy jest wymyślana na poczekaniu.//
Wyciągnął bombę oślepiająca i rzucił, następnie dla pewności jeszcze dymną, jeżeli się wyrwał, to zaczął uciekać.

Bomby sobie wybuchły, a Hert się wyłożył.
- Nie, pasuję całkiem. Debil z ciebie. Masz szczęście, że masz to znamię.

Podniósł się i zaczął uciekać... a może zostać? Może mu powie co znaczy to znamię? Ale może jak się dowie, to pożałuje? Kirja nic nie wie, kura tym... Kura! Gdzie kura?! Miała być na jego ramieniu... a jak upadł, to nie usłyszał gdakania. Zaczął się za nią rozglądać, oddalając się od tego pseudo Gejochodonona

Wpadł w ścianę, a kura przeszła sobie obok.
- No, Jeff miał rację, że mi cię oznaczył, nie lubię podrywać upośledzonych.

Na słowo "podrywać", jak na komendę chwycił kurę i pobiegł na piąte piętro, ażeby przez portal uciec niżej.

Udało mu się dotrzeć na trzecie piętro. Teraz już tylko na dół.

Tak, na dół i do baru i do tego Jeffa i bombą w niego, niech kona. Tak, to doskonały plan.

Maciejek
I z powrotem był na klatce schodowej. Mógł podziwiać światłocień tworzony przez światło wschodzącego mozolnie słońca.

Ładne, bardzo ładne. Dawno nie widział wschodzącego słońca. No to schodził sobie na dolne piętra.

Gdy szedł, słońce go grzało. Czy pamiętał, żeby oddać kluczyk?

Pytanie, czy pamiętał żeby go wziąć. Sprawdził więc kieszenie.

Miał go ze sobą.

Tyle dobrego. No to teraz zejść oddać kluczyk i mimona gdzieś wyruszyć.

//mimona?

Udało mu się dotrzeć na trzecie piętro. W miejscu, gdzue się zatrzymał, jedna ze ścian malowała się sama. Ewentualnie artysta był niewidzialny, nic nigdy nie wiadomo.

//Sam nie wiem jak. Miało być "pora" //
Ciekawe zjawisko. Były to jakieś wzory, czy tylko jeden kolor?

//myślałam, że "można"

Zaczynało to przypominać barwną, kobiecą twarz.

//Jak tak patrzę, to może faktycznie... //
Zaczęło przypominać? Że tak nagle, znikąd? Czy może mapunek niedokończony?

Malunek powoli nabierał konkretnego kształtu. Kolejne barwne elementy twarzy były stopniowo malowane na ścianie. Teraz na przykład oczy, odznaczające się dość dobrze widoczną heterochromią.

Ciekawe czy ma to być jakaś konkretna osoba. Stał więc i się przyglądał.

- Cz-czemu się gapisz?

Odskoczył lekko zdziwiony. To powietrze czy ściana powiedziało?

Wtedy dostrzegł ujawniającego się chłopaka, który prawdopodobnie wcześniej był niewidzialny. Spojrzał na Herta z rozkojarzeniem.
- Coś się stało?

- Yyy.. nie, nic... jak to zrobiłeś?

- Ale co?

- Noo... nie było cię, a teraz jesteś. Czy to magia?

- Nie mam pojęcia. Po prostu ludzie mnie widzą, gdy orientują się, że powinienem być widoczny.

- Aha...
Powiedział, mijając go szerokim łukiem, cały czas się na niego patrząc, żeby mu przypadkiem nie zniknął z oczu.

- Słyszałem, że boisz się Rodrigo. Miło, że nie tylko ja. Szerokiej drogi.