No niestety, siedzieć i czekać nie masz za bardzo jak, bo po żarcie każdy musi iść sam.

No to dupa, zdjął swoją dupę z siedziska i skierował się po jedzenie.

Ustawiłeś się w kolejce pełnej Goblinów i tylko Goblinów, bo Orkowie jadają gdzie indziej i lepiej.

Czekał cierpliwie, bo na bójki ochoty nie miał.

Wreszcie się doczekałeś, gdy stojący za garem Goblin dał Ci miskę, łyżkę i nalał do niej brązowej papki z kawałkami mięsa, i ostro dającą solą, która była tu jedyną przyprawą.
- Następny! - warknął kucharz.

Odsunął się robiąc przejście i znowu usiadł byle gdzie, aby zjeść.

Było słone, mdłe i niezbyt smaczne, ale chociaż ciepłe.

Jadł szczury, więc smak niezbyt go obchodził. Po skończonym posiłku skierował się na miejsce zbiórki.

Reszta Goblinów też tam czekała.

Ustawił się przy nich zapinając lepiej swój nowiutki hełm.

Niektórzy patrzyli na niego z zazdrością, ale większość też miała nowe wyposażenie, więc raczej nikt nie zadźga Cię we śnie, żeby zdobyć hełm.

-Znowu atakujemy karawaniaka?

- A skąd mom wiedzieć? - zapytał zagadany Goblin. - Szefo jeszcze nic nie mówić.

-Nosz i ch*j.
Dziwnie wypowiadając "ch**" ustawił się i czekał.

Wreszcie przybyli Orkowie w całej okazałości.
- Baczność, ścierwa! - warknął dowódca.

Wyprostował się, aby sprawiać wrażenie, że stoi na baczność, bo szczerze to nie wiedział jak to miało dokładniej wyglądać.

Pozostałe Gobliny miały podobne rozterki, ale Ork uznał to wszystko i skinął głową.
- Za mno, marsz! - rozkazał i poszedł, a towarzyszący mu Orkowie za nim.

Skierował się za nim marszem próbując złapać krok innych goblinów, aby poczuć się niczym ludzka armia.

Maszerowaliście nieco niezgrabnie, ale nawet nieźle. Minęliście większość dzielnicy i miejsce ostatniej zasadzki. Zatrzymaliście się kawałek dalej.

Podrapał się w swój szary podbródek i czekał na dalsze instrukcje od dowódcy.

- Dobrać się w pary! - zarządził dowódca, a widząc, że niektóre Gobliny mają z tym, problem dodał: - To jest: Dwójkami, kretyny!

Rozejrzał się za jakimś wojakiem z którym mógłby dobrać się w parę.

Ten z włócznią, z którym gadałeś, wyglądał zachęcająco.

Podszedł do niego próbując sobie przypomnieć jego imię.
-Łączymy sie?

Skinął głową.
- Łuczniora to zawsze dobrze mieć w ekipie.

-Tak samo jak włóczniaka.
Wyciągnął łuk i nałożył strzałę czekając na dalsze rozkazy.

- Widzeta te trzy uliczki, prosto jak w mordę strzelił? Iść nimi. Wybrać jedną i iść. Spotkamy się po drugiej stronie. I, ku*wa, nie hałasować!

-Ty prowadź, ja bede osłaniał.
Powiedział do włócznika dając iść jako pierwszemu.

Nie za bardzo go to ucieszyło, ale ruszył.

Ruszył za nim próbując iść jak najciszej.

Skradaliście się więc uliczką między kamieniczkami.
- Trochę straszno. - mruknął Goblin.

Kiwnął głową, ale nie odpowiedział bojąc się kary za hałasowanie. Szedł dalej.

Szliście dalej. Po chwili usłyszałeś skrzypienie za swoimi plecami.

Odwrócił się i skierował łuk w tamtą stronę.

Były to jedynie otwarte drzwi, za którymi coś jednak może być.

Skierował się w ich stronę, aby je zamknąć. Nie miał czasu na takie gierki.

Zamknąłeś, a za środka wydobywało się skomlenie.

-No ku*wa nie wydawaj dźwięków!
Warknął w myśli i otworzył gotując się by strzelić w owego psa, o ile to pies był.

Owszem, był to pies. Zwykły, kudłaty i brudny kundel. Na jego widok poczułeś coś w brzuchu. I nie był to głód. Bardziej coś, jak... litość? Słowo to znałeś z wykładów Orków, którzy mówili, że takowa nie istnieje.

Stał jak wryty kilka sekund nie wiedząc co zrobić, jeśli go nie zabije to będzie skomlał, a z drugiej strony jak go zabije to prawdopodobnie wyrzyga swoje wnętrzności. Ruszył mu oprawionego ze skóry i głowy szczura, żeby zajął się jedzeniem i zamknął pysk, tylko to przyszło mu do głowy.

Ruszyłeś, a on zjadł go ze smakiem i dość szybko, po czym podszedł do Ciebie i usiadł an zadzie, wpatrując się w Twoje oczy.

Z grymasem oddał mu drugiego i ostatniego swojego szczura po czym skierował się z powrotem w stronę włócznika.

Złapał go w locie i wyszedł za Tobą.
- O! - krzyknął Goblin. - Fajny piesio. Skąd masz?

-W domu był, skomlał, a cicho mieliśmy być, więc żarcie dałem.
Powiedział dość cicho.

- Bierzemy ze sobą?

Kiwnął głową potwierdzająco i ruszył znowu naprzód.

A pozostali dwaj za Tobą.

Szedł dalej jak to plan zakładał, w ciszy.

W końcu trafiliście na rozległy plac, gdzie była już większość pozostałych Goblinów.

Rozejrzał się co oni tu w ogóle robią.