Odepchnął ich lewą ręką a prawą wymierzył cios mieczem.

W sumie to nie wiadomo czy jeden, może coś więcej. Ale poza tym co sam rzuciłeś, była tu głównie broń.

Murzyn:
Jeden upadł, a drugiego skróciłeś o głowę.

Pchnięcie w podbrzusze.

Rozejrzał się za łukiem.

Murzyn:
Miecz przeszedł na wylot, a z szerokiej rany zaczęła sączyć się krew i wnętrzności, zarówno Nieumarłego, jak i jego ofiary.
Michał:
Nie było, przynajmniej nie na tym wozie. Tymczasem dojechaliście do obozu, a tam Ork dowódca kazał Wam się wypakować z wozu i to samo zrobić z łupami.

Bez większego narzekania wykonał rozkaz.

Pod nadzorem orka nikt niczego nie zaje**ł. Skrzynie, beczki, lepszej jakości broń inne rzeczy tego typu położono na jednym stosie, a kilka książek, gorszą broń i całą resztę nic nie wartą dla Orków na drugą. No i już wiesz, skąd możesz wybierać. Stoisz najbliżej, więc wypada się pospieszyć, zwłaszcza, że dowódca wyraził zgodę.

Rozejrzał się za czymś co mogło przyciągnąć jego uwagę.

Warto sprawdzić książki, bo zbierał. Były też kolczugi, lekkie pancerze, noże, sztylety, włócznie, strzały i łuki.

Wziął najlepiej wyglądającą książkę i odsunął się sprawdzając jej zawartość.

Uklęknął przed zwłokami.
- Wybacz mi Panie bo zgrzeszyłem i racz dać tym duszom szatana miejsce obok siebie.
Następnie ruszył do jakiejś karczmy.

//Ten temat, tak?

Michał:
Raczej nie był to dziennik, ale książka miała obrazki.
Murzyn:
Ruszyłeś, zostawiając jednego Nieumarłego w stanie agonalnym, ale nadal żywym.
Skwarek:
//Owszem. Pierwszy post należy do Ciebie.//

Zatem kontynuował swój "spacer" do miejsca, które zostało wybrane przez strażnika czy tam żołnierza.

Nie wiedział, gdzie ma iść, bo słowa żołnierza mówiły jasno: Centralna Dzielnica, ale nic więcej. Można powiedzieć, że jesteś w ciemnej dupie, ale od czego jest kontrolowana przez Milicję karczma?

Oh, no to poszedł do karczmy.

Pilnowali jej dwaj Milicjanci.
- Słucham? - zapytał jeden z nich, razem z towarzyszem zagradzając Ci drogę włóczniami.

-Zatrudniłem się jako lekarz u was aczkolwiek powiedziano mi tylko, żebym szedł do Centralnej Dzielnicy. A skoro karczma jest zajęta przez milicjantów to sądziłem, że jakiś będzie wiedział gdzie mam iść.

- No dobra. To zaczekaj. Wyślę Cię z najbliższym oddziałem do szpitala polowego.

-Nie ma problemu.

Więc szedł do tej karczmy.

Skwarek:
Po chwili przyszło trzech Milicjantów, jeden z kuszą, a reszta z włóczniami i bez słowa ruszyli wgłąb dzielnicy.
Murzyn:
Trafiłeś tam.

Poszedł za nimi.

I ruszyliście.

Szedł za nimi dopóki nie dotarli na miejsce.

Rozsiadł się i zamówił jakiś trunek wysokich lotów.

Murzyn:
Nie było jednak tak pięknie, bo zatrzymali Cię strażnicy przed wejściem.
- A Ty tu po co? - zapytał jeden.
Skwarek:
Szpital polowy składał się z wszelkiej maści namiotów rozłożonych na planie koła. W środku było ognisko, a otoczono go zasiekami i postawiono też jedną wieżę obronną z drewna. Kręcili się tu żołnierze i Milicjanci, ale znaczną większość przebywających w tym miejscu stanowili ranni Milicjanci i żołnierze, a także cywile: Zarówno potrzebujący pomocy, jak i uciekający przed Nieumarłymi.

Zaczął więc przeglądać obrazki.

Przedstawiały różnych ludzi, ale też mityczne stworzenia, a ostatnie kartki także Nieumarłych.

- Napić się, a co?

- No to, że na Milicjanta nie wyglądasz.

- No i co?

- Karczma dla Milicji. - wyjaśnił, kładąc nacisk na ostatnie słowo.

Szukał rysunków nieumarłych, których jeszcze nie widział. Na gębie miał uśmiech, gdyż w końcu znalazł coś co go naprawdę zaciekawiło.

- To gdzie tu jest jakaś zwykła?

Murzyn:
- W tej Dzielnicy akurat nie ma.
Michał:
- No niestety, każdego z narysowanych spotkałeś już w prawdziwym życiu.

- A gdzie jest najlepsza?

- "Brodatą Damę," czy jakoś tak, polecał ostatnio pan kapitan. - wyjaśnił niepewnie, ale potakujące skinięcie głową jego towarzysza sprawiło, że dodał: - Tak, na pewno o nią chodzi.

Tak czy siak przejrzał całą książkę jeszcze raz po czym schował pod pancerz czekając na dalsze rozkazy.

- A gdzie to?

Murzyn:
- Przedmieścia. - streścił szybko strażnik.
Michał:
- Ch*j ku*wa, rozejść się! - krzyknął Ork. - Jak słońca już nie będzie, to wracacie tu z powrotem!

Ruszył do swojego "pokoju", aby dokładniej przejrzeć książkę i porównać z innymi. Czemu? Żeby poczuć się mądrze.

Poszedł na przedmieścia.

Murzyn:
//Zmiana tematu. Zaczynasz.//
Michał:
Poczułeś nagły przyrost kory mózgowej, zgodnie z oczekiwaniami.

Po jeszcze kilku dokładnych obejrzeniach rysunków, tym razem dla zabawy. Schował książkę do innych i położył się na łóżku by chwilę się przespać.

Spałeś, a obudził Cię gong na posiłek.

Głodny zerwał się z łóżka i ruszył w kierunku jadalni, aby coś zeżreć.

Jadalnia to trochę za dużo powiedziane: Drewniane stoły i pniaki wokół nich, służące za siedziska. Żywność wydawano z wielkiego kotła po środku tego barłogu.

Usiadł byle gdzie i czekał na swoje żarcie.