-Gdzie ty ku*wa byłeś, gdy zostałem z jednym elitarnym i żółtodziobem?!

- Ty zniknąłeś - Ty tłumacz się pierwszy.

-Czekaliśmy, usłyszeliśmy strzały w budynku, poprowadziłem dwóch elitarnych i 5 szeregowców by wam pomóc, a później wszyscy zniknęli. Dalej to tylko spotkaliśmy nieznajomych, którzy za jedzenie wskazali nam drogę do pałacu... który do ku*wy nędzy również już zniknął.

- Mnie też skierowali do pałacu. Ale Wam chyba oszczędzili tego zasranego podróżowania w czasie?

-Nie przypominaj, nie wieżę, że seria z karabinu nie powaliła żadnego z Wietnamczyków.

- Najważniejsze, że wróciliśmy. A teraz proponuję się stąd wynosić.

-Sprawdzić liczebność oddziału?

- Jasne, przyda się. Ja spróbuję określić, ile nam zostało do Metropolii i którędy mam jechać.

-Powiem tylko, że dużo.

//Chodzi o odległość, czy o moich ludzi? :V//

//Odległość.

- Oby starczyło nam paliwa.

-Oby. W razie czego ostatnie kilometry przejdziemy pieszo.

- Niech tych ostatnich będzie jak najmniej.
//Ostatni. Cholera, skojarzyłem sobie ze Szturmowcami Śmierci ;-;//

-Tak, oby...

No więc poczekał, aż pójdzie liczyć ludzi, a on sam zajął się tym, co wcześniej postanowił.

Luisowi zajęło to jakieś 5 minut, gdy ty bezskutecznie starałeś się obliczyć swoje położenie. Wiesz tylko, że masz iść na południe.
-Nie licząc mnie i ciebie, to mamy 7 elitarnych i 41 szeregowych.

- Czyli tragicznie nie jest.

-Ta, straciliśmy tylko połowę.

- Może nadal gdzieś są.

-Jeżeli to ich nie wypuściło...

- Proponuję zostać tu do zmierzchu i przeczekać noc. Jeśli do tego czasu nikt nie wróci, ruszamy w takim stanie osobowym, jaki jest obecnie.

-Tak jest.
Luis oddalił się, by poinformować o tym innych.

No więc wypada brać się za jakiś obóz, czy chociaż ognisko.

Inni już rozpalili kilka ognisk i przygotowywali jedzenie.

Dołączył więc tam, gdzie siedział Luis.

Luis siedział wraz z elitarnymi przy największym ognisku.

No więc dosiadł się do nich.

Twój kompan do ciebie zagadał.
-I jak? Jak się udało odmierzenie odległości?

- W ch*j daleko i jeszcze kilka kilometrów prosto. - mruknął.

-A to spoko, wyrobimy się przed kolacją.

- Świetnie. A co na kolację?

Luis prawdopodobnie się uśmiechnął, maska trochę utrudniała odczytanie emocji.
- Pierwsze danie- konserwy, drugie- konserwy. Zupa grochowa, a na deser- konserwy.

- Aj, chłopaki, Wy to jednak wiecie, co lubię.

-Się wie szefie, się wie.

- To co? Zaczynamy?

-Kilku szeregowców już to przygotowuje.

A więc czekał.

W końcu dostałeś pod nos żołnierską miskę z zupą grochową, oraz podgrzewane mięso z puszki. Elitarni, oraz Luis również nie musieli się trudzić wędrówką po jedzenie.

No więc zaczął jeść.

Zjadłeś, podobnie jak inni.

No więc czekał.

Wybrano pierwszą wartę, chociaż jeszcze jej nie wprowadzono. Czekano na decyzję- ruszać teraz, czy z rana.

Mieli ruszyć z rana, więc warty można wystawić.

Więc kilku szeregowców i jeden elitarny ustawili się w poszczególnych punktach.

No więc wypada udać się na spoczynek.

Udałeś się.

Spał.

Obudziłeś się rano. Chyba. Zachmurzenie było silne.

Sprawdził czy inni też wstali.