Pustynią nie można było tego nazwać, bo okolica przypominała bardziej ruiny europejskich miast. Tylko, że obiekty były od siebie znacznie oddalone. Wiele truposzy i prawdopodobnie kilka mutantów krążyło od jednego punktu do drugiego, czasem atakując siebie nawzajem. Luis pierwszy skomentował tą sytuację.
-Zauważyłeś, że jakby ostatnio ludzie natrafiają na mniej truposzy? No, oczywiście kto szuka, ten znajdzie...

- Tak, zauważyłem. - potwierdził. W sumie to mnie to zastanawia. Myślę, że ocaleni i frakcje dają sobie z nimi radę, albo padają z głodu czy przez coś innego. W ogóle, jak myślisz: Jak będzie wyglądać świat bez nich, to jest, bez mutantów i Zombie?

-Bo ja wiem? Po takim czymś może wrócić normalne życie, ale minie przy tym jakieś dwadzieścia/pięćdziesiąt lat.

- Myślę, że do tego czasu, choć część życia na Ziemi wróci do normy.

-Oby.

- W ogóle to masz jakieś plany na to, co zrobić po zakończeniu tego burdelu?

-Jeszcze nie, wymyślę później.

- W sumie to ja też...

Ciężarówki jechały dalej i dalej, i dalej, dając poczucie senności.

Że nie prowadził to walczył z sennością jeszcze jakiś czas, a później zamknął oczy i zasnął.

Obudziłeś się kilka godzin później, obudzony podskoczeniem ciężarówki.
-Przepraszam sir, przejechałem jakiś duży kamień. Chyba.

Pokiwał głową i usiłował znów zasnąć.

Nie udało się.

Więc wrócił do, powiedzmy, podziwiania widoków.

Widoki się zmieniły wraz z potężnym zachmurzeniem nieba. Brakuje jeszcze wybuchów i okopów.

Wybuchów się w życiu już naoglądał, więc spokojnie czekał.

W końcu Luis zarządził postój i rozdał z dwójką innych racje żywnościowe. Mniejsza, że ty dowodzisz.

Mniejsza.
Ruszył ku najbliższemu kierowcy, który nie był jeszcze zajęty posiłkiem, i spytał:
- Ile zostało nam paliwa i ile do przejechania?

-Wystarczy sir...

Tyle mu wystarczyło, więc usiadł gdzieś na chwilę, by odpocząć przed dalszą jazdą.

Odpoczywałeś.

Wziął się jeszcze za obchód miejsca, w którym się zatrzymali, od tak, by zająć się czymś. No, ale może coś lub kogoś wypatrzy.

Niestety, nikt oprócz twojej licznej drużyny tutaj nie zawitał.

No więc wykorzystał chwilę postoju by samemu coś zjeść oraz kontynuować integrację z drużyną. Później, gdy wszyscy się najedli i odpoczęli, kazał jechać dalej.

Żołnierze załadowali się ponownie na ciężarówki, a następnie pojechali dalej, wraz z tobą.

No i ponownie stara się przeczekać podróż.

Kuba
Dojechaliście do budowli, jednak nie stanowiły one granicy między Starą Australią, a Metropolią. Było w nich coś... niepokojącego.

Przyjrzał się im lepiej, by stwierdzić, w czym leży ten niepokój.

Były wręcz czarne od ognia, a przy tym jednak miały okna, drzwi, dach, a nawet na jednym z pięter świeciło się światło.

Próbował kogoś tam wypatrzeć.

Nikogo nie widać.

Zarządził postój, przekazał Luisowi chwilowe dowództwo, a sam ruszył w kierunku tego budynku.

Luis cię zatrzymał.
-Jesteś pewien, że chcesz samemu tutaj wchodzić?

- A co? Chce ktoś dołączyć na ochotnika?

Wystąpiło dwóch elitarnych żołnierzy, Luis i 15 zwykłych.

Wybrał obu elitarnych i siedmiu zwykłych. Pozostałym polecił czekać. Luisowi przekazał dowodzenie pod jego nieobecność, a z wybranymi poszedł w kierunku domu.

Weszliście, a za wami z hukiem zatrzasnęły się drzwi.

Odwrócił się, spodziewając się ataku z tyłu.

Nikogo tam nie było.

No więc sprawdził ile drzwi ma przed sobą.

Trzy drogi, do piwnicy, na górę, albo do kuchni.
///Heh///

Wybrał kuchnię i wziął ze sobą dwóch zwykłych. Tylu samu miało iść do kuchni i piwnicy. Każdej grupie mieli towarzyszyć elitarni. Jeden miał zostać i osłaniać ewentualny odwrót lub wkroczyć w razie co...
//W Elarid Ty nie wszedłeś do mnie do piwnicy, więc nie licz, że ja wejdę do piwnicy tutaj.//

Weszliście do dużej, obszernej kuchni.

Którą to warto przeszukać, co niezwłocznie uczynili.

Nic nie było w niej, pusto.
///Kojarzysz Hello Neighbor?

Wrócił więc do przedpokoju z resztą i sprawdził, jak radzą sobie Ci na górze.

Problemem były zagrodzone przez szafę schody.

A on miał egzoszkielet, więc to chyba nie był, aż tak, wielki problem.

Możliwe. Ale warto zadziałać.

No więc postanowił go wypróbować, robiąc wymienioną wyżej czynność.