- Jak najbardziej. Komuś jeszcze robiłaś ogród?

- Od tygodni nie. Ludzie jedynie przychodzą, porzucając swoje rośliny. No i jest jeszcze babka uwarzająca mnie za boginię. Ta dała mi jałówkę. - Wskazała krowę.

- Myślałem, że toniesz w zamówieniach, czy coś... Móc tak poprosić osobę, by zrobiła Tobie ogród jak z marzeń jest czymś niezwykłym. Tak trochę marnujesz tutaj swój talent, chyba że kiedyś było inaczej.

- Jestem dla nich wiedźmą, a pozostałym się nie chce wchodzić. Proste.
Zamachnęła rękami, a z jej ogrodu zaczęły ciągnąć pnącza i sunąć po ścianach twego mieszkania.

- Kto to jest ta wiedźma?

- Taka kobieta rzucająca złe uroki. Albo po prostu wymówka wieśniaków na biedę. Wolą zwalić winę na Bogu winną kobietę niźli przyznać, że się im nie powodzi.

- Czyli tutejsi obwiniają Cię za to, że im się nie powodzi? U mnie było łatwiej i lepiej. No nic, trzeba się przyzwyczaić.

- Nie jest to takie dokuczliwe, po prostu unikamy siebie nawzajem.

- I nie przeszkadza Ci to, że unikasz się z innymi ludźmi?

- Przynajmniej nie spotykam moich byłych. Z przyjaciółkami spotykam się wtedy kiedy mam ochotę. Unikam gawiedzi, nie towarzystwa.

- A wiesz, co ta gawiedź myślałaby o mnie? Tak tylko pytam, czy warto ich unikać i takie tam.

- Nie wiem, nie znam się na tym.

- Często opuszczasz swój ogród, możesz bez niego żyć? Ciekawi mnie, czy jesteś z nim jakoś mocno powiązana, czy odczuwasz to co on.

- Mogę odczuć, ale nie muszę. Ogród jest moim żywym dziełem, ja jestem jego duszą, ale on nie jest moją.

- Czyli jeśli ktoś zabije Ciebie, to ogród zginie razem z Tobą? Ciekawe...- Obserwował jak tam trwają prace nad jego mieszkaniem.

- Nie wiem, czy to prawda, jeszcze nie umarłam.

- A jak czułaś się jakoś niedobrze, chorowałaś czy coś, to ogród razem z Tobą?

- Zazwyczaj byłam wtedy daleko od ogrodu.

// Jak ja nie umiem w kontakty z ludźmi ;-; //
- Co jeszcze żyje w Twoim ogrodzie?

- Pomyślmy. Krowa, dyńki, ty, ja... No jest jeszcze kameleon i Kłaczek.

- Kłaczek?

- Taki kot kameleonowy.

- Gdzie się obecnie znajduje? Chciałbym go zobaczyć.

- No widzisz, to kameleon, pojawia się tylko na jedzenie.

- Ciekawy zwierz... Jakieś drapieżniki, inny szajs który mógłby mnie skrzywdzić czy coś? A, właśnie, bo się mi przypomniało. Wiesz coś o jakiś smokach na dachu?

- No jest smok. Taki fajny. Portierny.

- Gdzie go znajdę? Na dachu, czy w niższych piętrach? Chciałbym móc przybierać jego formę, tak na wszelki wypadek, gdybym musiał walczyć z czymś dużym.

- Na dachu. Wydajesz się naprawdę spokojny. Większość ludzi była przerażona możliwym spotkaniem ze smokiem.

- Czemu niby? Ja chcę go tylko zobaczyć i ewentualnie w niego zmienić. No i tam polecę, więc nie będzie tak źle.

- No właśnie. To tylko miły portier, który jest hazardzistą. Nic niezwykłego.

- Po co na dachu portier? Znaczy rozumiem, ta kraina jest pełna głupot, ale żeby portier na dachu?

- Bo się nie mieści na parterze. Właściwie każde piętro jest nieprzystosowane na niego.

- Czyli jego rola traci trochę sens... Każdego lubi?

- Ma swoją rolę. Ludzie nie kradną mieszkań, bo to on ma klucze od pustych mieszkań i je wydaje innym.

- Ja dostałem klucz od gościa w barze. W sumie mogłoby to być przez fakt, iż do czegoś je wykorzystywali. Zawsze siedzi na dachu, czy czasami gdzieś leci?

- A tego to ci nie powiem. Wiem za to, że "ten z baru", czyli Lis, wygrywa w karty klucze do pokoi i daje je ciekawym ludziom.

- Dobrze wiedzieć, że jestem dla niego jestem ciekawym człowiekiem. Z tym smokiem da się rozmawiać?

- Aha. Aż tak się na niego podjarałeś?

- Trochę, o smokach tylko słyszałem i czytałem. Ty nigdy się czymś nowym nie podniecałaś?

Zachichotała przez krótką chwilę.
- Tobą na przykład.

//Historia miłosna i tak lepsza niż "Zmierzch" :V//

// Mózgu staph ;-; //
Zaczerwinił się lekko. Nie spodziewał się takiej odpowiedzi. W sumie, to może się też podniecać jego mocą, bądź czymkolwiek innym, ale nie charakterem, czy czymś innym. W sumie, w jej świecie jest inna kultura i wszystko, więc u niej może to znaczyć coś zupełnie innego.
- To miłe... Dzięki.- Sprawdził jak tam pokój się robi.

Pokój zarósł trawą, a pnącza były w połowie ścian.
- Drzewa ci dzisiaj nie wyrosnę, będzie na jutro, dobrze?

- Dobrze, ważne że w ogóle będzie. Dzięki, mógłbym się jakoś odwdzięczyć?

- Jak coś wymyślę, to się dogadamy. Znikam do siebie. - Pogłaskała cię po głowie i wyszła z twego mieszkania.

- Części.- Zaczął szukać jakiegoś worka, czy czegoś podobnego, gdzie schowałby swoje ubrania. Skoro wie, że smok jest niegroźny, to można by do niego polecieć.

Znalazł torbę na ramię.

Jeśli weźmie to w szpony jako ptak, to bardzo chętnie. Zaczął się rozbierać i pakować do niej swe ubrania.

Usłyszał chichot niedaleko.

Zamienił się w ptaka(sokoła), po czym chwycił w szpony torbę i poleciał na dach tego Wieżowca.