Nazwa tej Dzielnicy wzięła się od nazwy biedoty, którą nazywało się kiedyś "szarą masą." W tej małej Dzielnicy kisili się setkami, a może nawet tysiącami, żyjąc w biedzie i ubóstwie, bez jedzenia, kanalizacji i podstawowych warunków potrzebnych do życia. Chyba nie trzeba mówić, jak szybko rozprzestrzeniła się tam zaraza.
Jest to teraz główny bastion Nieumarłych i największe ognisko zarazy w mieście. Zdrowych ludzi jest tu niewielu, a jeśli już, to żyją pod "ochroną" Bandytów i Najemników, którzy lubią tę część miasta. Armia Królewska i Milicja właściwie w ogóle się tu nie zapuszcza, bo praktycznie każda wysłana tam wyprawa wraca zdziesiątkowana, albo nie wraca wcale.
Poza Nieumarłymi nie ma tu właściwie nic, no chyba, że ktoś szuka towarzystwa Bandytów czy Najemników.

-To tutaj? - spytała się człowieka.

- Owszem. - przyznał Kir. - Miej oczy szeroko otwarte i bądź czujna. To niezbyt przyjemna okolica.

-Ja jestem zawsze czujna. - powiedziała z uśmiechem.

Krasnolud mocniej ścisnął topór, a Kir podsunął poły płaszcza, ukazując oba miecze.
- Nieumarłych tu sporo, ale są gorsi od nich.

Aria także wyciągnęła swoją broń, czyli łuk i czujnie się rozglądała.

Ulica i boczne uliczki były brudne, pełne szczurów, bezdomnych, żebraków, kieszonkowców i złodziei, a także wielu innych mętów.

-Nie boicie się o to, czy się zarazicie tą chorobą, co roznoszą truposze? - Spytała się reszty ekipy trzymając łuk i strzałę gotowe do strzału.

- Wirus roznosi się przez ślinę i krew zarażonych. - wyjaśnił Krasnolud i machnął toporem. - Najpierw musieliby się do nas dobrać, a ja tanio skóry nie sprzedam.
- To tu. - przerwał mu Kir, wskazując na mały i obskurny lokal, który pełnił rolę karczmy.

-Ale co "tu"? - spytała się. - Będziemy walczyć?

- Tu musimy zasięgnąć języka. - sprostował i wszedł do karczmy.

Nic nie mówiąc wbiegła za nim do karczmy.

Już z chwilą, gdy weszłaś uderzyła Cię ostra mieszanka smrodu niemytych ciał, potu, alkoholu i dymu. Karczmę zaludniali bywalcy każdej rasy, no może poza Mrocznymi Elfami. Niemniej, innych nie brakowało. Na dodatek każdy wyglądał na typa spod ciemniej gwiazdy. Oczywiście, wszyscy byli obwieszeni bronią jawnie lub mniej jawnie. A Ty straciłaś z oczu w tym tłumie swoich towarzyszy.

-Ku*wa... Cuchnie tu jak w chlewie... - Powiedziała do siebie i rozglądała się po karczmie w poszukiwaniu grupy.

Idąc, mieli zakryte głowy kapturami, tak jak większość tu przesiadujących, więc nie dostrzegłaś ich.

-Ja... Poczekam na zewnątrz... - Powoli zaczęła się kierować do wyjścia, choć przez smród zaczynało jej się kręcić w głowie.

Byłaś już pod drzwiami, gdy nagle zagrodził Ci je potężnie zbudowany człowiek o żółtych zębach, w których trzymał fajkę, i brodzie tego samego koloru. Ubrania były zniszczone, ale przy pasie lśnił wspaniały miecz. Mężczyzna przyjrzał Ci się uważnie i chuchnął Ci w twarz dymem z fajki.
- Hej! Nie tak szybko. - powiedział z paskudnym uśmiechem. - Ciebie tu jeszcze nie widziałem. - dodał, nadal szczerząc zęby.

-Nie chodzę do takich dziur jak ta... - powiedziała po czym kaszlnęła przez dym, którym chuchnął facet. - A teraz bądź łaskawy i się przesuń.

- Bo? - zapytał, nie przestając się szczerzyć. Teraz jego prawica powędrowała ku rękojeści miecza, a lewą dłonią niespodziewanie złapał Cię za tyłek. - Możemy się przecież dogadać, nie?

-Eee... - Cała poczerwieniała i spróbowała ściągnąć dłoń faceta.

Udało Ci się, on wybałuszył gały, wymamrotał jakieś przeprosiny i zniknął w tłumie klientów.

-Dziwny człowiek... - Powiedziała do siebie i wyszła z karczmy.

Wyszłaś, a tuż za Tobą Kir. Teraz chociaż wiesz, czemu tamten uciekł.
//Hammer.//

-Już skończyłeś rozmawiać? - Spytała się zdziwiona.
//W Hammer przecież już dawno odpisałam.//

- Nie powinnaś się oddalać. - powiedział, zupełnie ignorując Twoje pytanie. - Tamten typ ma tu złą sławę. Na Twoje szczęście, ja mam gorszą.

-Nie moja wina, że nie nadążam za Tobą... - Powiedziała naburmuszona i skrzyżowała ręce.

Przewrócił oczyma.
- Następnym razem trzymają się blisko. Są tu gorsze typy, niż tamten.

-Oczywiście... - Powiedziała cicho i spuściła głowę.

I tak staliście. Czasem minął Was jakiś człowiek, albo wyjątkowo tłusty szczur. Jednak po chwili dołączyli do Was Elf i Krasnolud.

-Gdzie teraz idziemy? - Spytała się reszty, po czym podniosła głowę, choć jej twarz pokazywała lekki smutek.

Nikt nic nie powiedział, ale wszyscy ruszyli w jakimś kierunku. Elfy trzymał się obok Ciebie.
- Coś się stało? - spytał.

-Nie, nic... - Odpowiedziała.

Skinął głową. Widać, że nie miał ochoty drążyć tematu. A Wy zbliżaliście się do centrum Szarej Dzielnicy.

-Po co byliśmy w tamtej karczmie? - Spytała się elfa.

- Potrzebowaliśmy informacji. - odparł krótko i na temat.

-Ach... - Odpowiedziała dźwięcznie.

Więc odpowiedziałaś, a i przy okazji zauważyłaś znacznie więcej osób, niż wcześniej: Ludzie, Krasnoludy, Orkowie, Elfy, Gobliny. W sumie brakuje tylko Drowów, ale to nawet dla Was lepiej, że ich tu nie ma.

-Teraz po co idziemy? - Spytała się Elfa.

- Teraz będą potrzebne nam twoje umiejętności tropienia.

-Wreszcie nie będę tutaj tylko od chodzenia... - powiedziała do siebie i uśmiechnęła się. - A dokładnie, to co mam tropić? - spytała się dodatkowo.

Skierowali się do jednej z bocznych uliczek. Tam pokazano Ci ślad, którego właściciel mógł mieć stopę o długości trzykrotnie większej, niż u Orka i wielkich szponach.

Spróbowała określić ile czasu minęło od zrobienia tego śladu.

Niewiele, a wskazywał na to fakt, że był całkiem ciepły.

-To coś może być jeszcze w pobliżu. - Powiedziała do reszty, nadal patrząc na ślad. Sprawdziła w którą stronę dokładnie wskazywał ślad bestii, czy co to tam jest.

Co ciekawe, ślad prowadził prosto na ślepą uliczkę. Nie przeszkodziło to jednak Krasnoludowi dobyć topora, człowiekowi miecza, a Elfowi nałożył strzały na cięciwę.

Podeszła do ściany i przyjrzała się jej.

Ceglana, nowa nie jest, ale poza tym zwykła ściana.

-To "coś" musiało zniknąć, albo przeskoczyć nad tym murkiem. - Powiedziała do innych nadal przyglądając się ścianie, może znalazłaby jakiś ślad.

Zależy co rozumie jako "ślad."A co do przeskoczenia to mało to prawdopodobne. Dziesięć metrów w górę?

Ślad jako jakieś głębsze ślady po pazurach. Ale jeśli owych śladów nie znalazła, to zaczęła rozglądać się wokół za jakąś poszlaką.