Jedyne co się mogło zmieniać, to ich liczba, z czasem ubywali... Aż nagle sytuacja zmieniła się, gdy jedna z kling Wielkiego Inkwizytora przebiła klatkę piersiową zakapturzonego wodza armii Paktu, zaś druga wbiła mu się w twarz skrywaną pod kapturem. Chwilę później zauważyłeś zastój i otępienie pośród większości nekromenckiego ścierwa, aby później wszyscy zaczęli padać na wznak, rozpadać się, zmieniać w kupki pyłu lub zwyczajnie znikać... Nieciekawie, zwłaszcza że zauważyłeś spory ognisty rozbłysk i Barona Gadeona uciekającego w kierunku warowni...

No i wszystko w pi**u. Jak z rozkazami jego dowódcy?

Brak, sam wydawał się równie zaskoczony tym, co dzieje się wokół, acz pod tym względem znacznie bardziej zaskakujący był następny ruch Armii Światła: Odwrót.

Oh, tak po prostu? Może i lepiej. Zbliżył się do dowódcy (swojego, nie Armii Światła) i szeptem zaczął.
-Grajmy w ich grę trochę dłużej, to lepszy będzie skutek naszych działań.

- Nie jestem pewien czy teraz gra jest warta świeczki.

-Trzeba obserwować.

- Obserwować? Niby co? To pobojowisko? Ten odwrót? Nasza misja jest skończona.

-Więc to nią było?

- Mieliśmy wesprzeć Barona, miałem u niego dług... Wsparliśmy, wróg się wycofał, więc nic nas tu więcej nie trzyma.

-Teraz tylko jak się stąd wywinąć.

- Nikt nie wydaje się nami zainteresowany, powinniśmy to wykorzystać nim coś się w tej sprawie zmieni.

-Twoje rozkazy sir.

Rozważał jeszcze chwilę za i przeciw, a potem zebrał oddział, aby opuścić okolice tego przesiąkniętego odorem i aurą śmierci miejsca.

Ruszył z nim.

//Chcesz udać się do jakiegoś konkretnego miejsca czy mam dowolność?//

//Dowolność.

//Dam znać na PW gdzie i kiedy zaczniesz.//