No cóż, sam wziął jednego na cel, polecając zrobić podobnie z innymi kilku stojącym najbliżej jego żołnierzom.

Charlie
Ciężko jest się z tym kłócić.

Kuba
I tym sposobem zabili dwunastu Wirali. Trzynasty przedarł się i spróbował rzucić się na jednego z żołnierzy, ale jego kompan go uratował kijem bejsbolowym. Warto wspomnieć, że był to stary dobry Bill.

- A Ty co tu robisz? - spytał w przerwie pomiędzy wypuszczeniem jednej a drugiej strzały.

Spróbował się zdrzemnąć, przecież nie będzie czekał aż stanie się jakiś cud, nie?

Kuba
-Zaciągnąłem się. Nie tylko ty możesz coś robić dla ludzi. Oliver i Jack też tutaj są, skubańce kominiarki założyli.

Charlie
To się udało. Obudził się później, a ciężarówka stała w miejscu.

- Skubańce. - powtórzył, wciąż strzelając do Zombie i sprawdzając ile ich jeszcze zostało.

Wysiadł z ciężarówki na zewnątrz.
-No, trochę to potrwało.

Kuba
Dużo.
-No cóż, wiesz że tego się można było po nich spodziewać.
Mówiąc to zabić kolejnych kilka zombie, tak samo jak jego dowódca.

Charlie
Obok niego wysiadł również żołnierz, którego nie kojarzył.
-A i owszem.

No cóż, w takim razie kontynuował, mierząc przede wszystkim w Zbójów, Wirali i tym podobne monstra, a w zwykłe Zombie w ostateczności, z braku innych celów.

Tym sposobem cofnęli zombie o kolejne dwadzieścia metrów.

Kontynuowali, miała być w końcu cała ulica, a nie jakieś bzdurne dwadzieścia metrów.

No cóż, mutantów jeszcze zbyt groźnych tutaj nie było, więc szło w miarę łatwo.

-Ile straciliśmy naszych?

No to jak łatwo, to kontynuowali.

Charlie
-Dwudziestu trzech i jedną ciężarówkę.

Kuba
Do czasu, wszystko do czasu... w końcu zjawiły się pierwsze Przemieńce i Ropuchy, które już jakąś formą zagrożenia były.

-Całkiem spory wpi*rdol nam spuścili.

//Mogę doprowadzić do eksplozji Ropucha lub Purchawki strzałą czy potrzebny jest ostrzał z broni palnej? No i czy w ogóle da się to zrobić? A jeśli tak, to zada to jakieś obrażenia innym zdechlakom wokół?//

Kuba
//Zada obrażenia innym w pobliżu, strzała wystarczy. ///

Charlie
-Owszem, najgorszy był snajper.

-Mhm. Szczęście, że też macie snajpera u siebie, nie? -zażartował, aczkolwiek chyba trudno to nazwać żartem.

W takim razie wziął je na cel i zajął się ich eliminacją.

Charlie
-Chodziło o ciebie.

Kuba
Cztery załatwił, lecz tymczasem przemieniec dorwał jednego z ludzi i go rozszarpał.

Oko za oko i takie pierdoły, więc załatwił Przemieńca.

-Czekaj, jak to ku*wa?

Charlie
Nie odpowiedział, jednakże wyciągnął pistolet i trzy razy wystrzelił mu w brzuch. Albo zdrada, albo coś się stało wtedy, kiedy spał. Mniejsza z tym, upadł na ziemię, a przeciwnik zabrał jego broń.
-Umieraj w spokoju.

Kuba
Udało się to, jednakże z drugiej strony... no właśnie, z drugiej strony zaatakował kolejny.

Również i jego spróbował zgładzić.

Kuba
Z pomocą innego kolesia to się udało, a nawet udało się to bez ofiar. Mały sukces, lecz trzeba walczyć dalej.

Co też robił, ponownie eliminując te co "lepsze" Zombie lub zwykłe, jeśli tamtych zabrakło.

Tymczasem jeden z żołnierzy, który został wysłany na dachy, spadł na ziemie, łamiąc sobie tym samym kark. Nie miał kominiarki, więc informacja, że mógłby być to ktoś znajomy, odpada.

Niemniej, spadł, a to chyba nie przez nieuwagę, więc spróbował dostrzec, kto go stamtąd zrzucił.

Na górze był Przemieniec, ale spotkał go podobny los, gdy jeden z waszych ludzi go zepchnął. Dało się usłyszeć okrzyk.
-Też wypi***alaj!

Zaśmiał się i napędzany tym pozytywnym akcentem kontynuował ostrzał.

Oczyścili połowę ulicy, a amunicji nadal mieli sporo. Ci na dachach również zaczęli się bardziej o siebie troszczyć.

Czyli wszystko idzie w dobrym kierunku, prawda?

Nawet w bardzo dobrym!

Wyciągnął prędko nóż i spróbował rzucić mu go w głowę. Modlił się w duchu, by nie dostał od tych pocisków w żołądek czy inny organ, a żeby przeleciało obok bądź otarło się.
-Nie dziś

W takim razie kontynuował, trzeba to odbębnić przed obiadem.

Charlie
Niestety, ten był na tyle blisko, że chwycił go za rękę i pociągnął na dół. Chwilę później snajper gryzł ziemię. Dosłownie.
-Przykro mi, ale przewaliłeś. Reszta nie żyje, a my mamy towar...
Odebrał mu jego broń.

Kuba
W końcu pojawił się przeciwnik wagi ciężkiej, który nie chciał oddać ulicy.

Mieli na niego jakikolwiek ciężki kaliber?

Odpowiedziała mu seria z LKM'ów i dwa wystrzały z granatników.

Zrobiło to na nim jakieś wrażenie... Prawda?

-Jeszcze za to zapłacisz...

Kuba
Uszkodziło mu pancerz, więc - tak.

Charlie
-Ta, dobre sobie.
Odszedł, a następnie wsiadł do wozu, który odjechał wraz z resztą konwoju. Natomiast, jak na snajpera przystało, to warto się uratować.

Profilaktycznie kazał się wszystkim cofnąć, sam zrobił podobnie, ale wszyscy, którzy mieli broń cięższego kalibru mieli kontynuować ostrzał w kierunku monstrum.

Wstał z podłoża. Jako, iż pamiętał, że chyba podpierdzielił tym draniom medykamenty to sprawdził, czy je nadal ma. Bandaże, maście, bandaże z maściami, zastrzyki...bądź zwykłe apteczki z tym wszystkim. Przy okazji postanowił dobrnąć o siłach w ukrycie.

Charlie
Po pierwsze, nie miał leków i nie mógł wstać. Za słaby. Po drugie: udało się zejść z ulicy w cień.

Kuba
No i padł. Który to już na koncie? Pierwszy?

Nieistotne, grunt że padł. Kontynuuje ostrzał Zombie i reszty tałatajstwa.

Te padły po kolejnej piętnastominutowej strzelaninie.

Czyli wszystko martwe i ulica oczyszczona?

Chyba tak, przeszukanie budynków po boku zostaje.

Ile tych budynków i ilu ma ludzi do dyspozycji?