Jest tu pięknie. Czyste rzeki, Drzewa...

Ahri
-Siedziała pod jakimś drzewem nad rzeką podrzucając swoją duchową kulą-

Darkness
Czyta książkę

Soren
Podchodzi do Dark
- Siema, co czytasz?

Darkness
- Książkę o typach magii

Taiyou
podchodzi do Ahri
- Cześć. Omoshiroi (interesująca) Kula. jestem Taiyou, ale mów mi Wildfire.

Ahri
-Dzięki.A ja jestem Ahri.

Taiyou
- Masz ochotę poznać moich znajomych?

Soren
- To Fajnie!

Darkness
przewróciła oczami

Soren
- Znasz jakieś nowe ataki? JA ZNAM NOWĄ RUNĘ!

Ahri
-Chętnie.

Taiyou
pokazuje na Darkness i Sorena
- Widzisz tamtych idiotów? To oni

Darkness
Zatyka ryj Sorenowi w ten sposów

// Kadr z filmu World of warcraft: początek

Soren
próbuje coś powiedzieć

Ahri
-Czesc.Ahri Jestem...

Darkness
- Jestem Darkness, a ten gnojek, którego trzymam za ryj to Soren.

Ahri
-Miło was poznać

Darkness
- Mi też miło cię poz--

Sorenn
ugryzł ją w rękę

Darkness
- TY KU*WIU! POJE**ŁO CIE?! Ahri, mi też cię miło poznać.

Taiyou
przewrócił oczami
- Itsumo no yō ni (jak zwykle)

Ahri
-Ou...Chyba przyszłam nie w tym momencie..

Darkness
- Zaraz mamy się wybierać do Nightrii. Chcesz jechać z nami?

Soren
pije herbatę
nagle patrzy, a herbaty nie ma
Zrozpaczony mówi:
-Watashi no ocha wa kiete shimatta! (moja herbata zniknęła!)

Taiyou
Uśmiechnął się i rzekł
- Watashi no kuso no mondaide wanai. (Nie mój je**ny problem)

Ahri
-Dobrze

Soren
- Ahri? Kōcha wa arimasu ka? (Czy masz trochę herbaty, Ahri?)

Darkness
- Soren! Skończ z tymi herbatkami!

Taiyou
- Jedziemy czy nie?

Ahri
-kiwnela głową i dała 3 torebki z herbatą-Mozemy ruszać-

Soren
schował i pobiegł do łodzi

Darkness
powoli poczłapała

Taiyou
Przez chwilę rozmyślał, ale w końcu pobiegł za nimi

Ahri
Pobiegła za nimi

Soren
śpiewa

Taiyou
-Baketsu ni kao o ireru toire ni baketsu o ireru sukurappu-yō toire kazan ni sukurappu waibān no o shiri no kazan! (Morda w kubeł, Kubeł do sracza, Sracz na złom, Złom do wulkanu, Wulkan w dupę wiwerny!)

Soren
zamknął się

Darkness
siedzi na łodzi

Ahri
Siedzi na łodzi słuchając jak się "kłócą"

<<wypłynęli na morze>>

Yurikori
Siedzi sobie zamyślona pod jednym z kwitnących drzewek, opierając brodę na lewej ręce, natomiast drugą posługuje się do zabawy świeżo wyhodowanym pędem bambusa.

Mara
Idzie ścieżką nucąc senbonzakurę

Yurikori
"Zasadziła" kilka innych pędów, po czym manipulowała nimi, splatając je ze sobą i wydłużając, tworząc coś na wzór pajęczyny.

Mara
Podeszła do posągu
Uklękła i złożyła ręce w sposób tradycyjnego pozdrowienia
- Gloria słońcu! Chwała Dnia! GAHRIKU SANISHIA! - powiedziała

Yurikori
Z oddali dobiegł ją głos kobiety chwalącej słońce
- ... MOGŁABYŚ DRZEĆ SIĘ CISZEJ? - krzyknęła w kierunku, z którego dochodził dźwięk, po czym jako tako zwinęła swoje włosy i użyła ich jako poduszki, kładąc się pod drzewem w celu ucięcia sobie drzemki

Mara
- Normalnie tracę wiarę w feniksy... To już nawet w boginie Słońca - Sunfire nie wierzą?... Nie chcą przeżyć?... TO NIE DO POMYŚLENIA! - kopneła kamyk i se poszła

Yurikori
- tja... - przymknęła oczy i pozwoliła promieniom słońca, nieśmiało prześwitującym przez płatki kwiatów wiśni padać na jej bladą cerę, wywołując przyjemne, aczkolwiek delikatne uczucie ciepła

Mara
- Jeszcze nie tak dawno... zbieraliśmy się tutaj wszyscy, przy tym posągu.. z lampionami, wielbiliśmy Ją, wielką Boginię. A teraz? Pustka... ja sama, wojowniczka.. - powiedziała cicho do siebie a z jej oczu lecą łzy

Hanako
Spaceruje sobie

Mara
Otarła łzy i poleciała na najwyzsza górę

Hanako
Usiadła pod drzewem kwitnącej brzoskwini i zaczęła marzyć

Mara
Chodzi po wyspie bez celu...

Hanako
Zauważyła wędrująca Marę.Postanowiła zagadac.
-Witam.Jestem Hanako.A ty?

Mara
- Jestem Yume Fennikusu. Starsza siostra króla. Wojowniczka. Mów mi Mara

Yurikori
Przysnęła sobie po dłuższej chwili

Hanako
-Dobrze,Mara.A co ty taka zmartwiona?

Mara
- To nic ważnego - poprawiła płytowy naramiennik. Miała na sobie ciężką, płomienistą płytową zbroję.

Hanako
-Dobrze.To...ja już nie będę przeszkadzać...*wróciła do marzeń*

Mara
Poszła na plaże, upadla na piasek, a płytowa zbroja przyśpieszyła, ale i zamortyzowała upadek
- Gdyby tylko inni wciąż pamiętali o Sunfire...

Yurikori
Spała sobie w najlepsze

Mara
Rozmyśla

Yurikori
Jakiś czas później otworzyła swoje oczy, a gdy jej wzrok nacieszył się widokiem bladoróżowych kwiatów, wstała, otrzepała się z ewentualnego kurzu i ruszyła w stronę plaży, żeby sobie pospacerować.

Mara
Wciąż leży, próbując dostać się do snu

Hanako
Wspięła się na gałąź drzewa wiśniowego i zaczęła grać na flecie

Mara
Wstała i patrzy w fale

Hanako
Jeszcze gra na flecie

Mara
Siedzi na ziemi

Hanako
Flet poślizgnął się z rąk Hanako i spadł na ziemię
Połamał się na dwie części
-O nie...

Mara
Podeszła i złączyła flet, po czym jej go podała
- Prosze. Stara sztuczka.