Olbrzymie zamczysko z czarnego granitu, które jest najważniejszą budowlą w hrabstwie Dunu, które jest najmniejszym takim w całym Cesarstwie Verden i chyba w ogóle w Elarid, będąc niewiele większym od zwykłej baronii. Jest to związane z burzliwą przeszłością rodu Dunu, który niegdyś zawiązał spisek przeciwko Cesarzowi. Co ciekawe, gdy został on wykryty, a wszystkich członków rodziny postawiono przed sądem, sprawiedliwości stało się za dość dzięki jednemu z przedstawicieli tego rodu, który chciał w ten sposób ocalić siebie, ciągłość rodu, rodzinę i majątek od gniewu Cesarza. Udało się, przynajmniej częściowo, bo on przeżył, zostając głową rodu, jego matka i siostry również, ale ojciec i bracia zawiśli w Ruhn, zaś włości zostały tak straszliwie okrojone. Cóż, i tak lepsze to, niż nie mieć nic, prawda? Tak myśleli wszyscy kolejni hrabiowie zasiadający na zamkowym tronie, dopóki obecny, Melhkion Dunu nie zaczął poszerzać swoich włości, wykorzystując wydobyte nie wiadomo skąd bogactwa, aby kupować kolejne wsie, lasy, stawy, pola czy pastwiska. Ostatnio wchłonął też nawet sąsiednią baronię i podobno ostrzy sobie kły na pobliskie wioski Elfów...
Zamek nie odbiega standardami od innych budowli tego typu w całym Elarid: To wielka, masywna bryła czarnego granitu, o grubych murach z blankami, wieżami z zamontowanymi balistami, wielką bramą z metalowymi okuciami i o stalowych zawiasach, wzmacnianych metalową kratą, fosą, mostem zwodzonym i załogą liczącą blisko ćwierć tysiąca zbrojnych. W środku znajdują się magazyny, zbrojownie, dziedziniec, plac ćwiczeń, kuchnie, pokoje dla służby, jadalnie, sala balowa, taras widokowy i wiele, wiele więcej.
To tu prowadzą wszystkie trakty w hrabstwie Dunu, ze wszystkich wiosek i miasteczek, których mieszkańcy przybywają prosić hrabiego o pomoc, radę, sąd czy zwyczajnie złożyć należne daniny.