Dzielnica jest tak otwarta i obszerna jak zamknięte i ciasne są serca nią rządzących. Każda główna ulica jest zimna, szeroka i odbijająca echem, a podróżny może ujrzeć wielkie połacie nieba, większe niż gdziekolwiek indziej w mieście. Większość Klatkarzy nie dba o widok, gdyż widok jest nieco zbyt duży. Niektórzy mówią, że z krawędzi można wpaść w niekończącą się Pustkę, a mądrzy wiedzą iż ten spadek jest nieskończony. Prawda jest taka, że widzisz po prostu czerń. I nigdy nie trafisz na dno, lecz zginiesz po drodze. Jest to wygodny sposób na ciche pozbycie się kogoś w tej części miasta. Większość ludzi spędza jak najmniej czasu na ulicach dzielnicy pod czymś, co uchodzi za otwarte niebo w mieście.

Poza głównymi ulicami, dzielnica nieco bardziej przypomina resztę miasta. Alejki pełne są ostrych narożników, ze światłami bijącymi z głęboko osadzonych okien. Znajduje się tu dobre pół tuzina publicznych wież zegarowych na placach, z czego wszystkie chodzą naprzód i do tyłu, od szczytu do przeciwszczytu. Doprowadza modrony do szału, lecz próby sprawienia zegarów by chodziły do przodu nigdy się nie powodzą.

Zwie się ją Dzielnicą Pani od Pani Bólu. Nie dlatego, że niby żyje ona tu bardziej niż gdziekolwiek indziej, lecz dlatego iż trzyma ona tutaj swoje narzędzia; Koszary Miejskie, Sąd, Więzienie oraz Zbrojownię – wszelkie te obiekty definiują jej władzę i wykonują jej wolę. A jako że władza przyciąga władzę, ludzi ciągnie z ich interesami do Dzielnicy Pani.

Oczywiście władza przyciąga także tych, którzy żywią się układami, pieniędzmi i wpływami. Rycerze Dzielnicy są tajnym rządem, ciemnymi władcami miasta. Są zorganizowani i utrzymują względny porządek wśród siebie w celu zwiększenia korzyści. Rycerze Dzielnicy Pani żyją w Wysokich Domach, jako iż pałace dzielnicy są znane. Większość tych siedzib znajduje się w tym co zwie się Dzielnicą Szlachecką, otoczoną Portalowym Zaułkiem i Ulicą Harmonium. Większość Wysokich Domów jest prywatna i niezwykle dobrze strzeżona; nocne dostawy są powszechne. Tylko kilku wie co dzieje się za zamkniętymi drzwiami czy też jakie skarby zgromadzone są w ich piwnicach. Co rycerze Pani chcą utrzymać w tajemnicy, pozostaje tajemnicą.

Prawdopodobnie dla zrównoważenia zachłannej, bezwstydnej chciwości Wysokich Domów, dzielnica jest także domem dla ponad połowy miejskich świątyń. Nie są jednak one zwyczajnie dla prowincjonalnych mocy z Pierwszej czy jakichś wywyższających Władców Otchłani; nie, Dzielnica Pani jest domem dla świątyń krwawników pośród potęg, włączając Ptaha, Otwierającego Ścieżki, Io Smoczego Króla, Brahmana Stwórcę. (Jednakże nie zapominajmy wciąż; żadne moce nie mają dostępu do Sigil z rozkazu Pani. Świątynie? W porządku. Gestorzy? W porządku. Moce? Nie ma szans). Naturalnie każda świątynia w Dzielnicy Pani jest zaprojektowana w celu ukazywania chwały swojej potęgi. To tak jakby Wieloświat został ograbiony ze swoich monumentów, a każdy spośród nich został umieszczony właśnie tutaj.

Wielcy stwórcy i podróżujący bogowie nie są jedynymi, którzy zakładają siedziby swoich gestorów w tej dzielnicy; są tu także słudzy przywódców wielu potężnych panteonów. Oczywiście, domy mocy są wspaniałe, a ich gestorzy i słudzy są potężni, lecz ostatecznie oni także wpadają w szaleńczy wir kriegstanzu, który dręczy jednako faktoli, biesy i przestępczych władców. W Dzielnicy Pani nawet przedstawiciele mocy są postrzegani zaledwie jako silniejsze figury na szachownicy. Być może wieże, a może nawet gońce.