Lepiej tutaj nie przebywać...

***
No cuż, wyspa była ''rodzinnym domem'' brązowookiego, więc nie bał się tutaj przebywać. Smętnym wzrokiem przyzwyczajonym do tego, że zaraz coś się na niego rzuci i będzie zmuszony uciekać, napiął mięśnie gotowy do ewentualnej ucieczki. Tak szczerze to bał się, bardzo się bał... Nienawidził tego miejsca, przypominało mu o swojej praktycznie ciągłej rutynie, musiał się ciągle chować albo ukrywać. Westchnął przykrywając się jakąś starą szmatką, która służyła mu za koc i oparł głowę o drzewo wyciągając miecz w razie gdyby jakiś ktosiek zamierzał mu ukraść jego najcenniejsze rzeczy - łuk i miecz.

Lady Riiri
Podeszła do niego
- Ciężko tutaj przeżyć, czyż nie?

A ten jak na komendę podskoczył i przyłożył jej miecz do gardła, lecz miał przeczucie, że dziewczyna nie skrzywdzi go, więc nieufnie włożył swój miecz w pochwę, znajdującą się w skórzanym pasie który nosił.
- Moim marzeniem jest przeżyć i wyrwać się z tej dziury, z tego je**nego ciemnogrodu - niemalże wysyczał nieufnym wzrokiem patrząc na nieznajomą, a z jego ust wyrwał się syk.

Lady Ririi
- Jestem Lady Ririi. Próbuję ożywić to miejsce... - Wachluje się swoim magicznym wachlarzem z żółtymi piórami

- Nie dasz rady, tego miejsca nic nie uratuje. Jestem Dylan i mam zamiar zbudować łódkę i popłynąć daleko z dala od tego zadupia i walczył o ojczyznę

Lady
- Uda się. Wierzę.

- Pomożesz mi, czy wolisz tkwić tutaj sama? Do zrobienia łódki tak mało mi brakuje...

Lady Riri
- Czego brakuje?

- Z trzech desek i mogę już iść na szkolenie

Lady Ririi
Zbudowała mu łódź.

- Płyniesz ze mną? - zapytał się z lekkim uśmiechem

Lady
- Jeśli chcesz. - ukłoniła się nisko

Ale pan Dyla kultury nie znał.
- No to teraz szukamy jakiegoś morza, jeziora czy innego czegośtam.

Lady
Wepchnęła łódkę do morza

I pan Dylan wziął wiosła
- Wsiadaj, płyniesz ze mną

Lady
Weszła

I sobie płyną

Łódź zaczna przeciekać...

- U-umiesz latać? - zapytał nieco przestraszony próbując nogą zatkać dziurę w łodzi

Ririi
- Tak, ale dawno nie latałam....

- Ja nie mam skrzydeł... Dasz rade mnie unieść? Pofruniemy na wyspę tych, którzy uznają słońce za bóstwo... Do moich braci, wiesz, że kiedyś walczyłem o wolność dla nich? Czciłem słońce, ale w końcu przegrałem i wylądowałem tutaj.

Ririi
- Feniksy nienawidzą wiwern....

- Przeżyje... Chciałbym być czystej krwi, ale jestem pół feniksem i pół upadłą wywerną...

Riri
- Upadłych Lubią... taka Sky Archer.. jak ja jej nienawidzę..

- Ona jest głupia, to jak? Dasz radę? - łódka praktycznie już tonęła

Ririi
Poleciała z nim na wyspę Soleji

Ahri
-Chyba widzę ląd...-wychylila się i zobaczyła jakąś wyspę-

Darkness
Wyszła
- Teraz szukać wejścia do międzyświata...

Ahri
-A tak dokładnie.Czego będziemy tam szukać?

Darkness
- Duszy...

//Pomoge wam, ziomki

Los chciał, aby Dylan niedaleko miał obóz. Rozpalił ognisko i wyciągnął jakieś mięso z namiotu, słóżącego jako lodówka i zaczął je piec

Darkness
Szuka tego wejścia, na próżno

Ahri
-Em...czy to nie jest to wejście?-wskazuje na jakiś punkt przypominający wejście-

***
Kolejny dzień. Dylan postanowił rozbudować swój obóz. Teraz otoczony był murem kolczastym, służącym do obrony przed drapieżnikami i tubylcami. Aktualnie opiekał jakąś magiczną odmianę dzika nad ogniskiem.

Lady Ririi
Teleportowała się do niego

- Czego? Mam dość twojej fałszywej przyjaźni

Lady Ririi
- Fałszywej?

- Wbiłaś mi sztylet w plecy, pamiętasz? Czekam na Sky, wole być już uwięziony na zawsze, niż patrzeć na tak fałszywą osobę!

Ririi
- Na tą zdrajczynię? Dlaczego? - podeszła bliżej

- Wbiłaś mi sztylet w plecy! - warknął, wyciągając miecz, ze słońcem wyrzeżbionym w rączce i odsunął się od Lady Ririi

Ririi
Rzuciła w niego strzałką usypiającą. Trafiła. Telepotowała go do królestwa wiwern.

Spaz i Reti
pojawili się.

Spaz
- Solar nas uratowała....

Reti
trzęsie się ze strachu

Nihil
Rozgląda się
-O k****
Furia, do mnie, spi***alamy

Furia
Rży

Nihil
-Wyrażaj się. Ty też nie chcesz tu być, prawda? No to uciekamy.

Furia
rży, że nie chce uciekać

Nihil
-Co XD? Uciekamy, albo składam reklamację. Albo chociaż zawieź mnie z powrotem na tamtą wyspę z której przybyliśmy.

Furia
Rży przekleństwa

-Bo zacznę być miły...
(Furia nienawidzi dobroci)