Skoro sprawa z "parą" w=została wyjaśniona, udał się w stronę kolegium. Nawet mu się szkoda nie zrobiło, że go odtrąciła. I tak nie zamierzał utrzymywać z nią dłuższych kontaktów, ma priorytety.

Szliscie wiec wzdłuz scieżki az tu nagle zza krzaków wyskoczył przywoływacz i rzucił dziwną kule krzycząc: 'Iskrogon wybieram cię' i nagle z tej kuli przyzwał się jaszczur z płonacym ogonem.
- Użyj Ściany Ognia
Jaszczurka leniwie ziewnęła płowiem kyóry utworzyl przed wam drobną barierę.
- Ha! nie przejdziecie.

Odruchowo miała już wypowiadać zaklęcie gradobicia, aczkolwiek zauważając znikomość zagrożenia, natychmiast ugryzła się w język. Metaforycznie, rzecz jasna. Popatrzyła się na dzieciaka, tym razem już naprawdę mocno zażenowana. Zabrakło jej wręcz słów. Zwróciła się po prostu to towarzysza
- Weź mu coś powiedz, bo ja nie mam już sił... - Oparła się na lodowym kosturze.

Próbował szukać innego przejścia,przy okazji pytając się malca.
- Co chcesz przez to osiągnąć?- Spytał się pełnym znudzenia tonem, opierając się w swój miecz, który uprzednio wbił w ziemię.

- To chyba logiczne, że chce zistac najlepszym przywoływaczem w całym regionie Imperium... jak każdy mlody przywoływacz.
Odrzekł beznamiętnie chlopiec po czym dodał
- Iskrogonie użyj płomiennego zapału.
Aura szybkości otoczyła chowańca

- To ja bym ci polecił zmierzyć się z innymi przywołaczami, bo my nimi nie jesteśmy.

Po prostu czekała. Wciąż nieludzko i nieelfio zażenowana.

- Nawet żywiołakow nie potraficie przyzwać ? Ale z was słabiaki... magowie zywiołów bez umiejetnosci przyzwania żywiołaka swego żywiołu... co za przegrywy...
Młodziak zaczął z was kpić po czym kiedy opanował śmiech rzekł
- Iskrogonie użyj płomienia na tym lichym magu ognia.
Jaszczurka momentalnie ziwlewnęła na Terytiona ogniem, podpalając jego ubranie...

Zaczął więc biegać, próbując zgasić ubranie, przy okazji chciał potraktować to małe gówno ciosem z miecza. Chyba że gówniak był bliżej...

- Dziecko, daj sobie spokój bo naprawdę nie chcę mi się tłumaczyć przez strażą z dzieciobójstwa... - Nie zwróciła najmniejszej uwagi na płonącego człeka obok. Cóż, tym razem jednak skończy jako całopalna ofiara...

Terytion test szybkosci +1 :^)

- prosze pani, ja tylko chcę być najlepszy i byle staruchy mi nie staną na drodze ku temu...
Spojrzal sie na Gwyneline
- O... pani tez ma chowańca ? Może on mógłby stanąć do boju... jesli wygra obiecuje oddać swój szczęśliwy naszyjnik.
Pokazal na rubinowy amulet od którego bił ether ognia, ktory to amulet miał na swej szyi.
- Dostałem go od taty, zanim umarł na wojnie.

6, wynik 11.

- Przykro mi, ale nie pozwolę skrzywdzić Gwenifer. - nie uległa propozycji.
- A amulet sobie zatrzymaj, niech Ci o nim przypomina. - popatrzyła się na na Terytiona rzucając czar "odmrożenie". Chłód lepszy niż palące się ciało, czyż nie?

- No proszę, bardzo potrzebuje potrenowac mojego iskrogona, brakuje mu już tylko troche aby mógł stać się żagwiokłem...
Rzekl malec zasmucony.

Teraz zaczął powoli zbliżać się w stronę cholerca, mając na uwadze małe gówno. Kiedy byłby dostatecznie blisko, chciałby odciąż mu nogę.

Kuedy podszedłes w pole razenia sciany ognia ponownie zapłonęłeś

Ah, no tak. No to starał się to zgasić, wychodzac uprzednio ze ściany.

Szło ci to ujowo... płoniesz

No to zaczął się tarzać po pobliskiej ziemi.

- Nie - odpowiedziała
- Poszukaj sobie kogoś innego do pojedynku. - zasugerowała i zwróciła wzrok na tego teoretycznie dojrzałego maga ognia - Dopiero co się uratowałam od rytualnego spalenia, a ty się w ogień pchasz? Co jest z tobą nie tak? W kolegium raczej na głowę cię nie uleczą - stwierdziła.
- Czemu ci ludzie są tak głupią rasą... - zastanowiła w myślach swych się i ponowiła na nim czar.

- no dobrze skoro pani tak twierdzi... a mogła by mi pani załatwić jednego cukierka z miasta ? W takim różowym papierku... wtedy was puszczę bez walki...
Powiedział mały

Czekał więc na odpowiednią okazję, żeby użyć kuli ognia. Najlepiej wtedy, kiedy bariera zejdzie, a dzieciuch odwróci się do nich plecami. Był też gotów na wszelkie uniki.

- Oczywiście, tylko pozwól mi proszę wpierw dostać się do kolegium. -.

- Nie bo wowczas nie zrobicie tego o co proszę... to ważne...
Powiedział mały nadal za barierą

- A może dam ci pieniądze na tego cukierka? -.

- Nie, ja mam zakaz zbliżania się do sklepu.
Powiedzial smutnym tonem

- Się nie dziwię...

Wyciągnąwszy piętnaście monet z sakwy zapytała tego starszego maga - Idziemy? -.

-Okej.
Powiedział i kiedy już bariera zostałaby zdjęta, ruszyłby dalej, obserwując malca, jednocześnie też obserwując drogę przed sobą.

Kierunek ruchu proszę

Kolegium, to chyba oczywiste, jeżeli bariera została zdjęta, jeżeli nie, to stałby i czekał.

No to ku*wa czekasz

Czekamko.

- To gdzie ten sklep dokładniej? -.

- Jak zejdziecie z górki to po lewo przy gospodzie.

- Rozumiem - udała się w stronę przybytku, o którym mówił dzieciak. Ten młodszy. Nadal czuła do bachora pogardę aczkolwiek nie chciała zrobić mu krzywdy by nie mieć problemów ze strażą.

Po chwili Sara była pod sklepem... zas mysli zaczęły kierować jej się do podobieństw między Terytionem a tym małym bachorem.
Sklepikarz spojrzal na Sarę
- Co pani podać ? Jakie słodkości pani chce ?
Spytał z życzliwym uśmiechem.

- Garść cukierków poproszę, w różowych opakowaniach - poprosiła.
- Swoją drogą, co zrobił pewien taki dzieciak, mag przywoływania, że nie może tu wchodzić? - zapytała w sumie lekko zaciekawiona, co ten bękart uczynił.

- Czyli chcesz te niezwykle rzadkie cukierki.... ja pieprze znowu ten maly su**nsyn chce je wszystkie dostać... wczesniej je kradł a teraz nasyła na mnie magów... nie ma ojca, był magiem ognia, prawdziwa legenda, kapitan straży bocznej Wysokiego Inkwizytora... tylko jego ogień był... inny ale nie o tym... od smierci kapitana ten mały sukinkot zrodzony z ludzkiego piromanty i elfiej magini... cholera nie oamiętam jakiej doneny ale na peeno nie druidki bo słyszałem jak sie kłócili że uciekła wilkowi z pod to cytuję " ch*ja" i gdyby nie kapitan dawno by umarła... dziwne małżeństwo. Dzisiaj ta elfka jest starą wdową mieszkająca w zapyziałym domu na wyspie. Daleko na zachód stąd. Tak czy inaczej ten sukinkot który kradł mi cukierki od smierci ojca sie tak rozbestwił i kiedy dałem mu zakaz wstepu wysyła innych..
Podczas tego monologu sypal do torby az sie z niej przesypywało tak byl zajety opowießcią
- Za torbę naleźy się 20 orłów droga damo.
Rzekł podając torbę.

Zapłaciła podaną kwotę i wzięła torbę - Coś wyjątkowego jest w tych słodyczach? Czy po prostu rzadko się je wyrabia? -.

- Wielu jest tu przywoływaczy skorych do walki?

- Mało... a wszystkich w mieście pokonałem... oprócz lidera który czeka na mnie w naszym kolegium, ale bez żagwiokła nawet nie podchodzę... jest zbyt mocny... ma feniksa... jesli ktoś go pokona obiecał oddać sekret jak zdobyć takiego... muszę go mieć.
Rzekł malec

- są ponadwymiarowe w swym smaku, ponoc nawet w astralnym ślinia się na ich widok...
Rzekł sprzedawca

- Hmmm... chętnie też wysłucham tego sekretu... I jak możesz zyskać tego żagwiołka?

- Żagwiokła... po prostu mój iskrogon się w niego zmieni gdy przekroczy ten stopień swojego rozwoju... potrzebuje do tego jeszcze troche ćwiczeń... albo rzadkiego cuksa...

- I jak rozumiem, jeden z nich starczy?I czemu wcześniej byłeś taki agresywny i głupi? Jakieś rozdwojenie masz czy co?
Był gotów wykonać jakikolwiek unik.

- Pan lepiej spojrzy na wlasne działania i pobudki
Powiedzial dzieciak, który najwyrażniej umiał czytać w myślach.

- Co przez to rozumiesz?
Spytał, nie tracąc czujności.

- pan sam bezpodstawnie chciał mnie zabić, skrzywdzić, albo sprawić mi przykrość... bo nie chciałem was przepuścić do kolegium... zrobił pan z siebie pajaca i teraz zgrywa poważnà inteligentną osobę... ja się pytam po co ? Z pańskiej ciekawości ?
Spytał

- Nie nie nie, wcześniej ty bezpodstawnie kazałeś temu pierdowi mnie zaatakować. Więc jakoby ty zacząłeś, chcąc mnie spalić!

- Ja tylko chciałem zmusic was do wystawienia swoich chowańców... musicie je mieć...
Rzekł
- ah... pan nie ma...
Dodał po chwili