Maxmaxi
John Vinnen obudził się w ciasnym, czarnym przedmiocie, którym oczywiście była trumna. Dziwne, że przeżył, skoro jego móżg skończył na ścianie, prawda?

//Czyli mam tu odpisać?//
Leżał w trumnie, bo co innego miał robić?

Nagle usłyszał, jak ktoś czymś uderzył o jego trumnę. Chwilę później usłyszał, jak ktoś wyrywa wieko trumny.

Czekał.

Trumna została otwarta, a Vinnen mógł odetchnąć świeżym powietrzem. Ze względu na noc i pewne wady nie widział dokładnie, kto nad nim stoi. Ale zauważył wyciągniętą dłoń, a chwilę później usłyszał zdanie z rosyjskim akcentem.
-Chwyć moją dłoń, pomogę ci wstać.

Próbował się szybko wydostać.

No cóż, nie wiadomo, ile tak leżał. Był za słaby, żeby samemu wstać.

Poszukał swojego noża.

Brakowało go, miał tylko ubrania.
-Jestem sojusznikiem...

Leżał, próbując udawać martwego.

-Nie udawaj, widzę że żyjesz.

Udawał dalej.

-Przestań.

-Bo co?

-Dzięki twojej wypowiedzi wiem, że żyjesz.

Udawał, że się udusił.

-Przestań, bo cię zakopię. A z racji tego, że już żyjesz zapewne udusisz się tam.

-Czego chcesz? Czym jesteś?

-Jestem człowiekiem, spokojnie. I jestem tu, bo przydzielono mnie do pomocy tobie.

-Jaśniej?

-Przeżyłeś własną egzekucję, obudziłeś się na Cmentarzu. Żyjesz i potrzebujesz... wprowadzenia. Ja jestem tutaj, by ci pomóc.

-Dasz mi broń na nich?

-Jeszcze nie.

-Czemu?

-Bo nie do końca mi ufasz?

-Więc daj mi broń. Jak cię nie zastrzele, to znaczy, że ci ufam.

Westchnął, a następnie podał Colta 1911.

Chciał szybko wyskoczyć.

Nadal trochę za słaby był.

Mimo to próbował.

Udało się usiąść.

Teraz pora wstać.

Jakoś się udało.

-Gdzie ten, kto mnie zabił?

-Nie jesteśmy ani w K, ani w tamtym państwie.

-Gdzie ono?! Prowadź!

-Chcesz przemierzać pieszo niezły kawał planety?

-Jeżeli trzeba będzie...

-Wytrwały jesteś.

-To... Co teraz?

-Nadal nie usłyszałem, że mi ufasz.

-No bo nie. Co teraz porobimy?

-Zależy, czy masz jakieś plany.

-Zabić tych, którzy mnie. To ty powinieneś mieć jakieś plany, skoro mnie wydostałeś.

-Ta. Nie wiem jednak, jaki jest sens w twoich działaniach.

-Zemsta?

-Po co?

-No... Aby się zemścić. Poczuć się lepiej.

-To tak nie działa, jeżeli jeszcze nie wiesz.