Stolica Wielkiej Brytanii. Londyn bywa w żargonie Armii Światowej lub Z-Com nazywany Wielką Trójką. Czemu? Otóż dzieje się tak w związku z podziałem miasta. Gdy zawitały tu Żywe Trupy, armia dawała sobie jakoś radę, lecz z czasem zaczęła ustępować i oddała sporą część terenów Zombie. Jednakże później pojawili się liczni, całkiem dobrze uzbrojeni i zorganizowani, Bandyci, którzy wyszarpnęli sporo terytorium armii i Zombie. Z czasem siły lokalne wspomogli żołnierze Armii i Z-Com, ale Bandyci i Zombie nie próżnują. W związku z tym miasto podzielone jest na trzy strefy wpływów, w której rządzą inne ugrupowania: Bandyci kontrolują około dwudziestu procent miasta, lecz chcą iść po więcej. Zombie zajmują czterdzieści i z każdym dniem zwiększają tę liczbę. Pozostałą część Londynu zajmują połączone siły armii brytyjskiej, Armii Światowej i Z-Com. Każde z ugrupowań walczy ze sobą nawzajem, pragnąc najpierw wyeliminować jednego wroga, a później drugiego. Tylko czas może pokazać jak skończą się te zmagania i kto w nich zwycięży.

Jack wreszcie wspiął się na dach budynku. W okolicy rozbił się jego śmigłowiec, więc z pewnością zjawi się tutaj trochę nieumarłych. Przy okazji, ciężko oddychając, sprawdził stan swojego hełmu.

Szczęśliwie hełm, jak i reszta ekwipunku, był cały, co można wziąć za dobrą monetę.

Sprawdził, czy wszystkie jego elementy tez działają. Lornetka, noktowizor, prototypowy intefejs, a przede wszystkim- radio.

Lornetka działa, noktowizor też, ale nie zaleca się go używać w dzień, interfejs padł, a radio teoretycznie działa, ale w praktyce jedynie szumi lub całkiem milczy.

Czyli musi działać na ślepo. Rozejrzał się po horyzoncie w poszukiwaniu innych kłębów dymu.

Dobra pozycja obserwacyjna pozwoliła Ci wyśledzić trzy w najbliższej okolicy.

Zszedł i ruszył w kierunku jednej z nich. Tutejsze nieśmiertelniki już miał.

Zejście trochę trwało, ale wkrótce trafiłeś do jednego z helikopterów. Rozbity i toczy z siebie kłęby czarnego, cuchnącego dymu, ale poza tym jakoś się trzyma.

Rozejrzał się po okolicy i sprawdził, czy ktoś był w środku.

Nikogo nie ma w okolicy, zarówno rannych, martwych lub żywych. Dalsze oględziny helikoptera upewniły Cię, że wszyscy są martwi.

Zabrał nieśmiertelniki i sprawdził, co się zachowało.

Trupy nie miały na sobie nic poza mundurami, choć nawet tego brakowało jednemu z nich.

-Złodzieje.

Na to oczywiste stwierdzenie nikt nie odpowiedział.

Ruszył do następnego.

Już z daleka widziałeś ludzkie sylwetki krzątające się przy wraku.

Kucnął i w ukryciu starał się do nich zbliżyć.

Niestety, nie ma tu nic, co mogłoby Ci dać jakąkolwiek ochronę czy też możliwość ukrycia się. Jesteś doskonale widoczny, tak jak oni.

A więc musiał iść w ich kierunku.

Idziesz, nie zauważyli Cię, bo jeszcze żyjesz.

Liczba? Uzbrojenie? Wygląd? (To, co nosi Jack to standardowy pancerz Sztyletu)

Jest zbyt daleko, by to określić.

Czyli musiał się zbliżyć.

Widzisz, że nie są jednolicie umundurowani, każdy ma na sobie właściwie coś innego. Jest ich łącznie sześciu, z tej odległości możesz ocenić, że są to dwa kusznicy, dowódca uzbrojony w rewolwer, dwóch ludzi z kałachami i jeden z jakąś strzelbą. Jedyne co ich łączy to naszywki na ubraniach, każda jest identyczna i przedstawia to samo: Czerwoną czaszkę ze skrzyżowanymi piszczelami...

A więc problem, poszukał kryjówki.

A więc wycofał się.

Udało Ci się wrócić do wraku helikoptera.

Udał się do innego.

Musiałbyś nieźle pokombinować nad obejściem tego otoczonego przez Bandytów, gdyż stoi Ci on na drodze. Idziesz więc miastem lub jego obrzeżami.

Z dwojga złego chyba lepsze miasto.

Przynajmniej dawało ochronę, więc znalazłeś się w nim.

Rozejrzał się i sprawdził, jaka jest pora dnia.

Cóż, ruiny, gruz, wraki aut. Ale przynajmniej nie ma Zombie... Poza tym jest już nieco po południu.

Spróbował się zbliżyć do innych wraków.

No to szykuje się dłuuuga droga miastem.

Ta, dzięki za pocieszenie. Szedł.

Henry siedział sobie w namiocie czekając na jakiegoś rannego czy jakiekolwiek wydarzenie. Przy okazji starał się ignorować swoją kość.

Adv:
Ignorowanie idzie nadzwyczaj dobrze. Po chwili jednak ktoś odchylił poły namiotu i dwóch żołnierzy wniosło na noszach trzeciego. Widziałeś na jego szyi i nodze ukłucia, zapewne od podania leków przeciwbólowych. Nawet mimo tego widać, że cierpiał nieludzko. Brak mu było prawej nogi poniżej kolana, posiadał też kilka ran postrzałowych w torsie.
Vader:
Fakt, że jeszcze nie spotkałeś żadnego Zombie świadczy o tym, że są czymś zajęte lub, że trafiłeś na teren kontrolowany przez Bandytów albo Z-Com i Armię Światową.

Natychmiastowo zerwał się z tego na czym siedział i zaczął przebierać w strzykawkach mając zamiar znieczulić ogólnie, acz tak by był w stanie sam oddychać. Krwotok z nogi jak najszybciej zatamował uprzednio stawiając coś pod nią tak, by krew żylna nie spływała. Rany zdezynfekował tym co miał pod ręką. Jeśli chodzi o te postrzałowe to sprawdził wpierw co mogły uszkodzić.

Z pewnych przyczyn musiał odrzucić Z-Com i Armię Światową. Pozostają Bandyci. Poszukał kryjówki.

Adv:
Wszystko poszło sprawnie. Może i ranny nadal czuje ból, ale to kwestia chwili nim zadziałają leki. Krwawienie również ustaje, dezynfekcja przeszła pomyślnie. Co do ran postrzałowych: Były cztery, jedynie jedna mogła trafić w płuco lub jego okolice, inne są niegroźne.
- Dostaliśmy się w zasadzkę. - wyjaśnił jeden z żołnierzy i wskazał na rannego. - Szedł na szpicy, najpierw stanął na minę domowej roboty, a później wpadliśmy pod ciężki ostrzał.
Vader:
Są budynki, to już coś.

Jupikajej. Postarał się wejść do jednego.

Trafiłeś do sklepu spożywczego. Niestety, była tu tylko lada i puste półki.

Poszukał innych drzwi.

Na zaplecze.

Otworzył je z nożem w dłoni.

Zaplecze było małe, ale i tak pomieściło to kilkadziesiąt Zombie, z których pierwsze rzuciły się na Ciebie.

Wycofał się, z buta odkopując najbliższe.