Dom ten jest zlokalizowany dwa kilometry na zachód od Kopenhagi. Zbudowany jest w stylu islandzkim. Ma dwa piętra oraz strych i piwnicę Wyposażony jest schludnie i elegancko. Czasem faktycznie wydaje się pusty, ale to nic. Mieszka tutaj Hamda Fergusson, jej syn Heindrich oraz jej partner Olaf Stanfensson, agent Hydry, który został uznany za ojca dziecka. Ojcostwo dziecka to tajemnica. Pod spodem jednak skrywa się tajemnica. Jest tam laboratorium chemiczne, fizyczne oraz komputerowe oraz zbrojownia z MNÓSTEM broni oraz strojem Deadpoola w wersji żeńskiej. Połączony jest z światową siecią wielokrotnie szyfrowanym polączeniem, który nawet TARCZA ma problem, by ją przebić, a sam komputer to superkomputer. Koło domu jest nawet garaż na 2 samochody (albo mały czołgo-samolot). Jest nawet w domu biblioteka z mnóstwem książek, zwłaszcza na temat mitologii nordyckiej.

Spokojnie siedziałaś w kuchni gdy usłyszałaś w radiu wiadomości. Zamach na Vanetinę. Przeżyła ona zamach ale zginął minister finansów. Zamachu dokonano e Krakowie.

Uśmiechnęła się.
-Co za tragiczny los... I jeszcze kilka dni temu "zginął" Marszałek Helmut... A z jakiej okazji tam była...-powiedziała to mocniej zaciskając pięść.

Wizyta ot tak, niespodziewana. Ale i tak przecież wiadomo że pod Wawelem jest bunkier wojskowy, oj, no może tylko wywiad Hydry wie.

Zaśmiała się i wstała. Trzeba sprawdzić, co z młodym...

//A w jakim wieku jest młody?//

//Tak koło dwóch lat.

Bawi się pluszowym krokodylem, aż ci się przypomina trening na Antarktydzie, tam były żywe krokodyle, i to dużo większe...

Podeszła do młodego i go przytuliła.
-Mój skarbek... Mój skarbuś...-pocałowała go w głowę.

On tylko zaczął machać krokodylem.
-Raaaw raaw!

-Tak, krokodyl...-zaśmiała się.
-A wiesz, że mamusia widziała taki prawdziwe?

Spojrzał na ciebie w minie "naprawde?"

-Tak. Prawie mamusię pogryzły...

-Tak?

-Tak. I zapamiętaj. Krokodyle bardzo mocno zaciskają szczęki, ale... Bardzo słabo otwierają szczęki i można je tak obezwładnić.
//To fakt, nawet krab może przytrzymać szczęki krokodyla, gdy są zamknięte.

Odłożył pluszowego krokodyla i wziął rekina. Przypomniał ci się Fish Man kontrolujący rekiny i jego atak na podwodne placówki Hydry... Wszędzie były szczątki Hydrowców. Ale ten tu jest chyba nie groźny, póki co nawet mały nim rzuca.

Otrząsnęła się z lekkiego szoku. Pocałowała Heinricha na pożegnanie i udała się do biblioteki. Jak będzie miała szczęście, nikogo tam nie będzie...

Nikogo tam nie było.

Wzięła pierwszą z brzegu książkę i zaczęła czyyać.

Jakaś książka o Lokim, informacje znane z mitologii i relacje z wizyt na Ziemii.

Loki... Król kłamstwa i oszustów... W alternatywnym wymiarze bóg uczciwości i bohaterstwa, dzierżący Mjölmir... Czyta relacje z wizyt. Nie interesuje go wizyta, w trakcie której prawie zniszczył świat...

Brak wizyt poza zniszczeniem świata.

Ragnarök... No nic, bierze księgę o Odynie.

Nie widzisz takiej. Widocznie jest trochę dalej. Słyszysz otwieranie drzwi od domu.

Idzie w tamtą stronę dosyć nerwowo i szybko. Bierze pierwszą-lepszą cięższą rzecz, którą może się ubronić.

Padło na dekoracyjną szable na ścianie. Za drzwiami widzisz, listonosza.

Odstawia szablę, po czym otwiera drzwi na uchylenie.
-Słucham?

-Paczka przyszła.
Była to mała paczka, wielkości książki, może to była kolejna zamówiona książka o nordyckich wierzeniach?

Otworzyła drzwi, po czym się spytała:
-Ile?

-Podpis.
Po czym pokazał ci miejsce na elektroniczny podpis.

POdpisała się swoim (dla tej osobowości) kańciastym pismem, taką klasyczną germańską czcionką.

-Dziękuje.
Oddał ci paczkę i odszedł w stronę samochodu.

Zamknęła drzwi, wzięła maskę p-gaz, po czym dała ją do skanowania w poszukiwaniu materiaów niebzpiecznych.

Absolutny brak niebiezpieczeństw.

Otwiera więc ją.

A tam książka "O nordach inaczej". Czyli książka o dzieciach Lokiego, gwałtach i innych patologiach w boskiej rodzinie.

Zaczya ją czytać.

Najpiere o tym jak Loki został zgw*łcony przez ogiera jako klacz.

-Nieźle się zaczyna... Sleipir... Ale nie, w sumie on z dobrej woli dał się, by opóźnić budowę Murów Asgardu...

Jest też, o tym jak Loki wybrał się do innego uniwersum, wrócił z dwojgiem dzieci które podrzucił na Ziemię. Nie ma tu dokładnego opisu jak przy poprzednim.

Zaciekawiła się. Rzadko są takie opisy w księgach o dawnych bogach, czyli to musi być jako współczesne... Loki, jakoś za często to spotyka...

-Za często mówisz?
Usłyszałaś za sobą głos, który skądś kojarzysz... Loki!

Odwróciła się i odłożyła ksiązkę. Nieczęsto i bardzo niewiele rzecz może ją poruszyć.
-Witaj Loki.. Co Cię tu sprowadza?

-Ty. Trochę cię nie widziałem.

Jeśli jest kilka rzeczy, które ją dziwią, to to jest jedna z nich.
-Słucham?

-Jak myślisz, o kim jest ta historia o dwojgu dzieci?

Spojrzał się na niego zdziwiona.
-Że co?! Że ja i moja siostra?! Twoimi?!

-O kim może być tam mowa? I dlaczego przyszedłem akurat do ciebie?
Zobaczył dziecko w pokoju, podszedł do niego, dziwne jest to że mały ani pisnął. Zwykle krzyczał na obcych.

Stanęła murem przed młodym.
-A tylko próbuj go tknąć ty...

-Dalej nie rozumiesz... ty i Vanetina jesteście moimi córkami. A ten mały za tobą moim wnukiem.